Re: [farsibooks] تصور کنید حکومت ایران عوض شده، یک حکومت سکولار آزاد

صادقانه بگويم چه ساده لوح هستيم ما و چه رمال هستيد شماهاي هر چند جناح!!!!!

 

آخه يك بار هم كه شده صادقانه توضيح بديد كه به شما چه ميرسد اگر كه چنين تصوري ما بكنيم

---

From: mamad mamad <m8pa@yahoo.com>
To: farsibooks@yahoogroups.com
Sent: Tue, June 29, 2010 8:14:09 AM
Subject: Re: [farsibooks] تصور کنید حکومت ایران عوض شده، یک حکومت سکولار آزاد

چقد ساده لوحانه
يه نگاه به تاريخ بكن 30 سال پيش افغانستان دست كي بود الان دست كيه؟
30 سال پيش ايران زير پرچم كي بود الان زير پرچم كيه؟ (از كدوم كشور خط مي گيره)
گربه رقصوني استعمارگران قرن 21 رو مي توني به وضوح ببيني
كه مترسك هايي امثال ا.ن و كرزاي و ... اگه جزو اقليت خائن نباشن جزو اكثريت نادانن

---

From: Verahram Irani <verahram6@yahoo.ca>
Sent: Tue, June 29, 2010 5:50:03 AM
Subject: [farsibooks] تصور کنید حکومت ایران عوض شده، یک حکومت سکولار آزاد

تغییر رژیم در ایران، جهان را متحول می کند مقاله نشریه فوربس سایت ایــــــران در جهـــــان فقط تصورش را بکنید تغییر رژیم در ایران چه تحولی در جهان انجام می دهد. خیلی از مانع ها و گره ها همه در یک حرکت باز می شود. بگذارید منافع آن را نگاه کنیم. آن قدر منافع آن بالاست که حتما اوباما و تیمش باید آن را مزه کنند. همانگونه که رضا کهلیلی در کتابش که سال گذشته چاپ شد می گوید، شمار زیادی از نیروهای نظامی آمریکا، اسراییل و اروپا راهی خلیج فارس شده و می شوند. آیا جنگی در راه است؟ زمان شاید به همین سمت برود چرا که اعراب سنی کشورهای حاشیه خلیج فارس از ایران احساس ترس دارند و منتظر هستند کسی بیاید و این وسط دخالت کند. شاید حتی مانند عملیات آزادسازی کویت، منابع مالی آن را تامین کنند. دولت اوباما باید به این فکر کند که حتی مسئله غامض افغانستان هم این گونه حل می شود چرا که با هر تغییر رژیم، خطر دخالت های دولت های مستبد در منطقه کمتر می شود و شاید حتی این راه نهایی باشد و رییس جمهوری آمریکا چاره دیگری نداشته باشد. خطوط انتقال به افغانستان. دیگر مشکلی در کار نخواهد بود و این مسئله در میان نیست که اگر قرقیزستان بست باید پس دم ازبکستان را دید که پایگاه نظامی آمریکا را تعطیل نکند. ایران بهترین راه برای انتقال به مناطق غربی افغانستان است که از طالبان هم در آنجا خبری نیست. با حضور یک ایران متحد و همکار، آمریکا بهتر می تواند جنگ افغانستان را هدایت کند. حالا این مسئله مطرح می شود، تحول جهان پس از تغییر رژیم در ایران چه خواهد بود؟ دیگر نیازی به منت کشی از مسکو نیست. مسکو رای قاطعی درباره همکاری جمهوری های سابق شوروی برای کمک در افغانستان دارد. روسیه همچنین به راحتی برای جلوگیری از برنامه هسته ای جمهوری اسلامی همکاری نمی کند. با تغییر رژیم در ایران، آمریکا اهرم فشاری علیه مسکو خواهد داشت. در نتیجه از لهستان گرفته تا گرجستان، همه منطقه پیام آزادی و آزادی خواهی از سلطه روسیه را به دست می آورند. حضور اتمی. هم خطر ایران اتمی از بین می رود هم رقابت تسلیحاتی در منطقه نخواهد بود و نیازی به هزینه بازدارندگی در کار نیست. عراق آزاد. با فقدان دخالت های ایران در حمایت از شیعیان، دیگر اهرم فشاری بر روی امور داخلی عراق نخواهد بود. عملیات انتحاری در عراق کم می شود و ترس سنی ها از ایران در منطقه از بین می رود. لبنان آزاد. بدون حمایت از حزب الله و پول هایی که تهران در جنوب لبنان خرج می کند، خطری برهم زننده در منطقه خاورمیانه در کار نخواهد بود. آسیای مرکزی آزادتر. شمار زیادی از منابع نفت و گاز در آن سوی دریای خزر بالاخره می تواند به ایران برسد. تماس آسیای مرکزی و غرب از راه ایران و روسیه است و اگر این امکان فراهم شود، دیگر لازم به ساخت خط لوله هزینه ساز آذربایجان از باکو به جیحون نیست و اتکای انحصاری کشورهای آسیای مرکزی به روسیه برای انتقال برای همیشه تغییر خواهد کرد. دست آخر بالاخره ایران آزاد می شود. مردم ایران هم می توانند پس از خون هایی که دادند و ثروتی که از آنها به تاراج رفت، مانند عراقی ها آینده خود را بسازند. اما به هر حال از آزادی برخوردارند. ایران آزاد بهتر است یا سرکوب و شکنجه و کشتار؟ قدرت امپریالیستی. قدرت امپریالیستی روسیه به پایان می رسد و دخالت های مسکو در خاورمیانه و سلاح فروختن به سوریه و دخالت های دمشق در عراق هم تمام می شود. ما در غرب زندگی خوبی داریم و خوش شانس هستیم که شرایط این چنینی در کشورمان نداریم. به لحاظ تاریخی نمی توانیم خود را مخفی کنیم و باید به بقیه هم برای زندگی بهتر کمک کنیم. یا حداقل می خواهیم آن روز را ببینیم. آیا جنگ عراق ضروری بود؟ به حتم ما تا چند ده سال آینده هم درباره این پرسش بحث می کنیم. اما به هر حال مناقشه با ایران اجتناب ناپذیر است. باید در نظر داشت که رژیم های این چنینی، هم ملت خود را از بین می برند و همه نظم جهانی را به خطر می اندازند. آیا همین تعریف رژیم حاکم بر تهران نیست؟ یک چیز مشخص است. باراک اوباما می تواند دنیا را به کنار خود خوانده و تکلیف مناقشه با ایران را مشخص کند. خودداری از آن مانند این است که آدم دماغش را از صورتش بکند که برای بقیه کینه توزی نداشته باشد. یک مورد دیگر را هم می توان به این نتیجه گیری اضافه کرد. اگر ایران در تنگه هرمز بمب اتم منفجر کند، اقتصاد جهانی به شدت مختل می شود. آن زمان چطور؟ آقای رییس جمهوری آمریکا اگر این طور شد چه می کنید؟