قرقیزستان در کانون طرح های ابرقدرتها جمعه, ۲۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۰۹ آوریل ۲۰۱۰ - ۰۸:۳۵  گزارش هایی که حاکی از بروز خشونت در پایتخت قرقیزستان است، باعث ابراز نگرانی عمیق سفارت آمریکا در آنجا و درخواست دولت روسیه از طرفین برای خویشتن داری شده است. این واکنش ها مؤید اهمیت استراتژیک قرقیزستان و منطقه ای است که این کشور در آن قرار دارد. قرقیزستان ناگهان خود را در کابین خلبان آنچه که "بازی بزرگ" در منطقه لقب گرفته است می بیند؛ "بازی بزرگ" به این دلیل که قدرت های بزرگ امروز جهان که برای نفوذ در تقلا می کنند ظاهرا یادآور رقابت قرن نوزدهم میان امپراتوری های بریتانیا و روسیه بر سر دسترسی به هند هستند.
این یک رقابت برای دسترسی به انرژی و سایر منابع طبیعی، مسیرهای تجاری و اخیرا راه تدارکات غرب برای عملیات در افغانستان است. برای قرقیزستان که یکی از فقیرترین کشورهای این منطقه است، تمرکز اصلی بین المللی بر دسترسی به پایگاه های نظامی بوده است. پایگاه هوایی ماناس به خصوص پس از بسته شدن پایگاه هوایی "کی ۲" در ازبکستان، به یک مقر استراتژیک در عملیات ارتش آمریکا در افغانستان بدل شده است. بسته شدن آن پایگاه پس از کدورت در روابط آمریکا و ازبکستان در سال ۲۰۰۵ و زمانی بود که مقام های ازبک با خشونت به سرکوب آنچه تهدید ناشی از پیکارجویان اسلامی می دانستند پرداختند. اما با طولانی شدن عملیات تحت رهبری آمریکا در افغانستان و در نتیجه ادامه منافع نظامی واشنگتن در منطقه، حساسیت ها از جمله از طرف مسکو در حال افزایش بوده است. مقام های قرقیزستان برای پیشبرد منافع خود، واشنگتن و مسکو را مقابل هم قرار داده اند. قربان بیک باقی اف رئیس جمهور این کشور اکنون مدتی است برای افزایش قابل توجه مبلغی که واشنگتن بابت اجاره پایگاه هوایی ماناس می پردازد به آمریکا فشار می آورد. اوایل سال ۲۰۰۹، در پی قول روسیه برای افزایش شدید کمک ها به قرقیزستان، او اعلام کرد که این پایگاه بسته خواهد شد. بالاخره با دخالت شخصی باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا درهای این پایگاه به روی نیروهای آمریکایی باز ماند. حتی آن توافق هم بر مبنای سازش بود به طوری که قرار است پایگاه ماناس یک "مرکز ترانزیت" نامیده شود. اما ماهیت پر دست انداز روابط در منطقه به این بحث دامن زده است که غرب و به ویژه آمریکا باید در دراز مدت چقدر تعهد در منطقه داشته باشند، به خصوص اگر عملیات در افغانستان نهایتا رو به پایان رود. غرب نگرانی های گسترده تری در مورد ثبات، کشورداری، دسترسی به انرژی و نگرانی هایی درباره گسترش ستیزه جویی از سوی اسلام گرایان در آنجا دارد. اما اینکه این نگرانی ها چگونه باید در قالب سیاست های بلندمدت ریخته شود - آن هم در برابر حساسیت های روسیه، چین و محلی - مساله ای است که هنوز حل نشده است.
«مخالفان در قرقیزستان دولت موقت تشکیل دادند»
رزا اوتونبایوا، رهبر مخالفان قرقیزستان، می گوید مخالفان قدرت را در این کشور به دست گرفته اند، این در حالی است که حوادث روز چهارشنبه باعث شد تا قربان بیک باقی یف، رییس جمهوری قرقیزستان از بیشکک، پایتخت فرار کند. رزا اوتونبایوا خواستار استعفای قربان بیک باقی یف شده است. خانم اوتونبایوا در گفت وگوی تلفنی با خبرگزاری رویترز تصریح کرد:« هم اکنون ما یک دولت موقت داریم و من رییس آن هستم. »
به گفته رزا اوتونبایوا دولت موقت به مدت شش ماه زمام امور را در دست خواهد داشت و طی این مدت پیش نویس قانون اساسی را تهیه کرده و شرایط را برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری «آزاد و سالم» آماده می کند. در همین حال، برپایه گزارش خبرگزاری‌ها وبه نقل از شاهدان عینی، در پی ناآرامی‌های خشونت‌بار در بیشکک، قربان بیک باقی یف، رئیس جمهوری قرقیزستان، از این شهر با هواپیما فرار کرده است و همزمان مخالفان دولت اعلام کردند که با اشغال کاخ ریاست جمهوری «دولت مردمی» تشکیل داده‌اند. یک کارمند فرودگاه بیشکک به خبرگزاری فرانسه گفته است قربان بیک باقی یف به همراه چندین نفر با یک هواپیمای کوچک بیشکک را ترک کرده است. از سوی دیگر، تامیر سری‌یف، یک رهبر عمده مخالفان اعلام کرد: «رهبران مخالفان هم‌اکنون در کاخ دولت هستند جایی که دولت مردمی جدید تشکیل شده است.»
به گفته تامیر سری‌یف، رزا اتونبایوا، به رهبری دولت جدید منصوب شده است. روز چهارشنبه، پلیس ضد شورش، با تیراندازی و شلیک گاز اشک‌آور تلاش کرد هزاران نفر از معترضان را که در گرداگرد کاخ ریاست جمهوری تجمع کرده بودند، متفرق کنند که به گفته مقام‌های دولتی، ۱۷ نفر نیز در این زد و خوردها کشته شدند. رهبران مخالفان با این حال رقم کشته‌شتدگان را تا ۱۰۰ نفر اعلام کرده‌اند اما این ارقام از سوی منابع مستقل به تایید نرسیده است. قرقیزستان، یکی از دوستان آمریکا در آسیای مرکزی است و یک پایگاه هوایی آمریکا که عملیات در افغانستان را پوشش می‌دهد در این کشور قرار دارد.
مقام‌های آمریکایی گفته‌اند که تا شامگاه چهارشنبه این پایگاه به طور عادی به فعالیت خود مشغول بوده است. گروه‌های حقوق بشری دولت قربان بیک باقی یف را به اعمال هر چه بیشتر سیاست‌های سرکوبگرانه متهم می‌کنند؛ با این حال به گفته ناظران، افزایش بهای خدمات رفاهی یک عامل عمده در برافروختن آتش اعتراض‌ها بوده است. برپایه گزارش‌های منتشر شده، زد و خوردها تا شامگاه چهارشنبه در خیابان‌های بیشکک و دیگر شهرهای عمده این کشور ادامه داشته است. همچنین گزارش‌ها حاکی از آن است که معترضان به مراکز دولتی و تلویزیون دولتی در شهر بیشکک وارد شده‌اند. در همین حال فیلیپ کرولی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به وقایع قرقیزستان گفت: «ما همچنان فکر می‌کنیم که دولت (قرقیزستان) همچنان بر سر قدرت است.» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا تاکید کرد که واشینگتن هنوز نمی‌تواند تایید کند که مخالفان کنترل قدرت را به دست گرفته‌اند. آیا قیام مسلحانه مردم قرقیزستان،مانند قیام مسلحانه مردم ایران در22بهمن1357و22خرداد1388توسط امپریالیسم وارتجاع به انحراف کشیده خواهد شد؟ هزاران نفر از مخالفان دولت تایلند، در تلاش برای به کار انداختن مجدد کانال تلویزیونی خود که مقامات دولتی آن را تعطیل کرده بودند، یک ایستگاه رله ماهواره ای را اشغال کردند. اشغال این ایستگاه علیرغم مقاومت نیروهای امنیتی بود. پیشتر، سخنگوی ارتش تایلند در یک بیانیه تلویزیونی هشدار داده بود که آماده است برای مقابله با تظاهرکنندگان از هر وسیله ای استفاده کند. پلیس و سربازانی که از ساختمان محافظت می کردند، برای متفرق کردن معترضین به گاز اشک آور متوسل شدند ولی تظاهرکنندگان دوباره تجمع کرده و پلیس را به عقب راندند. ریچل هاروی، خبرنگار بی بی سی که شاهد این درگیری ها در شمال بانکوک پایتخت تایلند بود، می گوید وضعیت اکنون آرام است و ماموران امنیتی و سربازان در محل دیده نمی‌شوند. روز گذشته 8 آوریل، نخست وزیر تایلند در واکنش به تظاهرات روز افزون مخالفان دولت، در بانکوک و مناطق اطراف پایتخت وضعیت اضطراری اعلام کرده بود. آبهیسیت وجاجیوا، نخست وزیر تایلند با حضور در شبکه رسمی این کشور ضمن اعلام وضعیت فوق العاده گفت که این امر به مقامات کمک خواهد کرد تا رهبران مخالف دولت را بازداشت کنند. در یک حرکت اعتراضی دیگر، هزاران نفر از مخالفان دولت تایلند در ادامه تجمع های اعتراضی خود، یک نشست پارلمان این کشور را مختل کردند. تظاهرکنندگان که نزدیک به یک ماه است در بانکوک، پایتخت تجمع کرده اند، محوطه پارلمان را اشغال کرده و بعضی از آنها توانستند برای مدت کمی به داخل ساختمان راه یابند. نخست وزیر تایلند به علت وخامت اوضاع در این کشور، سفر خود به آمریکا را لغو کرده است. معترضان که به پیراهن قرمزها معروف هستند، خواهان منحل شدن پارلمان و برگزاری انتخابات جدید هستند. در حالی که بیش از سه سال از برکنار کردن تاکسین شیناواترا توسط نظامیان تایلند می گذرد، این کشور همچنان دستخوش ناآرامی است.
به راستی چه چیزی از من و شمای ایرانی این گونه افراد بی تفاوت و بی احساس و بی مسولیتی ساخته است؟ صحبت کردن از غیرت و شرف و آبرو را کنار بگذاریم، کجاست راز قدرتی تا این حد بالا در دانستن همه واقعیت های سیاهی که در انتطار ماست و بعد بی خیال نشستن و انتظار کشیدن تا چه روزی نوبت ضرب و شتم و شکنجه و اهانت و تجاوز و اعدام ما یا نزدیکانمان فرا رسد؟
سال 89 سال کنار گذاشتن تعارف هاست؛ سال آینه گرفتن در مقابل خود، سال خود را شناختن و پی بردن به راز این درجه از پذیرش ظلم و ستم و تحقیر و دم بربستن و ساکت ماندن تا بیا از بیماری و دق و روان پریشی بمیریم و یا بر سر دار و در دخمه های رژیم. به راستی چه چیزی سبب می شود که 99 درصد جامعه در چنگ 1 درصد این گونه اسیر و ناتوان باشد؟
در یک تحلیل نهایی این فقط به خاطر پشت کردن ما به ارزش های انسانی مان است که این بلا بر سر ما آمده و این گونه در مرداب ستم و تحقیر فرو می رویم و دم نمی زنیم.
سازمان خودرهاگران بر این باورست تا این واقعیت ها به دور از تعارفات بیان نشود، تکرار نشود و تبدیل یه موضوع اصلی ما ایرانیان نشود حرکت های مثل جنبش خرداد 88 با گل های پرپر شده ای چون ندا و سهراب و ترانه سبب تغیر نخواهد شد. زیرا اکثریت چنان غرق در بی تفاوتی است که رژیم اندک نیروهای فداکار و آگاه جامعه را شناسایی و تار و مار می کند.
به همین دلیل ما از تمامی هموطتان خود می خواهیم که تعارف ها را در قبال خود و. دیگران کنار بگذارند و سال 89 را به سال خودنگری و بازسازی دستگاه ارزشی خویش اختصاص دهند. باشد که از نوزایش اخلاق در انسان ایرانی مسیر رهایی که نه مسیر خودرهایی هموار شود. ارسال به:  ::  ::  ::  ::  منبع : وبلاگ نویسان علیه اعدام
مردم ! از"جنبش سبزاسلامی" به رهبری سید میرحسین موسوی فاصله بگیرید این جنبش یک حرکت ارتجاعی است تکثیراز: جهانگیر محبی | 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر