| شما در باغ خودتان و یا یکی از اقوام در حومه ی تهران نشسته اید و مشغول گذراندن تعطیلات در اب و هوایی متفاوت هستید . ناگهان متوجه می شوید که طفل محبوبتان یا یکی از بچه های محبوب فامیل به چاهی در گوشه ی باغ سقوط کرده است . همگی می دوید سمت چاه و در حالی که دست و پای خود را گم کرده اید به فکر چاره می افتید . هیچ کدام از موبایل ها برای گرفتن تلفن 125 انتن نمی دهد و ویلای شما هم تلفن ثابت ندارد . اگر شما بخواهید به نزدیک ترین تلفن ثابت در خانه ی محلیه چند صد متر آن طرف تر برسید، باید بین 5 تا 10 دقیقه بدوید تا تازه یه یک تلفن برسید و به 125 اطلاع دهید . و این در حالی است که احتمالا 15 تا 20 دقیقه هم رسیدن اتش نشانی به مکان مورد نظر طول می کشد . یعنی کودک حداقل تا نیم ساعت دیگر باید در چاه باقی بماند . چقدر این زمان به نظرتان طولانی می اید . اعضای خانواده و یا اقوام به یکدیگر نگاه می کنند و اعضایی را در خود می بینند که کاملا توانایی جسمی کافی دارند وبدون هیچ مشکلی با اسبابی که کنار چاه نصب شده است به راحتی می توانند به داخل چاه وارد شوند و طفل را نجات دهند .وارد شدن به آن چاه انقدر راحت است که حتی از شما هم که شاید این بار یک خانم مادر و یا یک پدر باشید و در یکی از خانه های قدیمی جنوب شهر ساکن هستید و این اتفاق برای طفل جگر گوشه تان افتاده بر می آید . وقتی همه چیز مهیاست آیا درنگ جایز است؟ وقتی خودتان می توانید به سراغ طفل بروید آیا معطل کردن و از دست دادن این همه زمان جایز است ؟ اگر شما جای این خانواده یا آن پدر و مادر بودید چه می کردید؟ این همه راه می دوید و به آتش نشانی خبر می دادید و یا خود شخصا وارد عمل می شدید؟ جواب خود را بدهید و سپس متن خبری را که در صفحه ی حوادث یکی از روزنامه ها امده بود به دقت بخوانید . به راستی چقدر از ما راجع به موضوع مدیریت بحران اموزش دیده ایم ؟ اصلا چقدر اطلاعاتمان راجع به انواع حوادث طبیعی و حوادث دیگر کامل است؟ متن را بخوانید و کسی را سرزنش نکنید . شاید این پدر و مادر فداکار یکی از ما بود که یک مسئله ی مهم را در مورد چاه ها نمی دانست و انقدر برایش تکرار نشده بود که در هر شرایطی فراموش نکند.
مرگ پدر و مادر هنگام نجات فرزند گروه حوادث : پدر و مادر فداکار ، هنگام نجات پسر بچه بازیگوش ، جان باختند. به گزارش خبرنگار ما ، بعد از ظهر دوشنبه مسئولان ستاد فرماندهی سازمان اتش نشانی از گرفتار شدن پنج عضو یک خانواده ، داخل چاهی در شهرری با خبر شدند. آتش نشانان پس از حضور در محل دریافتند پسر 12 ساله ای هنگام بازی به داخل چاه 10 متری سقوط کرده و در ادامه نیز پدر و مادر و دو عضو خانواده اش برای نجات او وارد چاه شده و دچار گاز گرفتگی شدند . آتش نشانان پس از تخلیه ی گاز موجود در چاه ، پنج عضو خانواده را بیرون کشیدند، اما سه نفر از جمله پدر، مادر و یک عضو خانواده کودک 12 ساله جان باختند. پسر بچه بازیگوش و یکی دیگر از اعضای خانواده اش نیز به بیمارستان انتقال یافتند.
هوای داخل اکثر چاه ها انباشته شده است از انواع گازهایی سمی به خصوص گاز اچ 2 اس(سولفید هیدروژن) که گازی بسیار سمی و خفه کننده است .. ممکن است شما به راحتی بتوانید به داخل چاه وارد شوید ، اما مشکل وجود گاز های سمی را چگونه حل خواهید کرد ؟ خب اگر شما جز معدود خانواده هایی باشید که به علت مشکل و بیماری یک از اعضای خانواده همیشه یک کپسول کوچک اکسیژن در خانه دارند ، ان وقت راه حل مسئله شاید تفاوت داشت ، اما می دانیم که اکثر خانواده ها در منزل و یا همراه خود همچین کپسولی ندارند . ( خوب است بدانیم آتش نشانان و مهندسان حفاری برای تشخیص وجود این گاز در داخل چاه از دستگاه تشخیص اچ 2 اس استفاده می کنند و در صورت نبود این دستگاه از فرستادن یک موجود زنده مانند یک پرنده به وسیله ی یک قفس و طناب به داخل چاه ، کمک می گیرند . و باز بدانیم تا به حال بسیاری از مقنی ها در اثر این گاز، جان خود را از دست داده اند. )
یک بار دیگر متن خبر را بخوانید . در آخر نتیجه این شد که ان طفل به چاه افتاده نجات پیدا کرد ( احتمالا به خاطر جوان تر بودن ریه و قلب و ظرفیت بیشترش برای تحمل در مقابل بی اکسیژنی، و یا یک علت پزشکی دیگر ) و 3 تن از اعضای خانواده فوت کردند .به نظرتان اگراین خانواده و موردهای مشابه قبلی ، در مورد وضعیت چاه ها و هر چیز دیگری که لازم است به اذهان عمومی اطلاع رسانی و آموزش داده شود ، اطلاعات و آموزش های درست را داشتند ، باز هم همچین اتفاقی می افتاد؟ به راستی چند درصد از ما به درستی می دانیم در شرایطی اینچنینی و یا در حوادثی مانند وقوع زلزله و .. به درستی اولین اقدامات چیست؟ چند در صد از خانم ها و یا حتی مردان ما در وقوع یک زلزله ی شدید، به طرف شیر های گاز می دوند و یا دیگر اقدامات را در موارد مشابه انجام می دهند. فراموش نکنیم دانستن و داشتن اطلاعات یک چیز است، و اینکه ما برای همچین اتفاقاتی از قبل امادگی داشته باشیم وبه شدت قافلگیر نشویم و بتوانیم در عمل هم، اجرا و مدیریت بکنیم، چیز دیگریست که شاید مستلزم ارائه ی فیلم های اموزشی مناسب و دیگر اقدامات باشد.
و موردی که در کشورهایی مانند کشور ما باید به آن اهمیت داد ، موضوع پیشگیری از حوادث است . مگر پسر بچه ی 12 ساله و 11 ساله و 10 ساله و ... غیر بازیگوش هم داریم؟ مشکل و مسبب قضیه در کجا بوده ؟ طبیعت همه ی کودکان در سنینی خاص، و یا رعایت نکردن نکات ایمنی برای سر ورودی یک چاه 10 متری انباشه از گازهای خفه کننده؟ با فرستادن این ایمیل به دیگران، سهمی کوچک در آموزش و نجات دادن جان دیگران داشته باشیم. 
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر