| آمریکا آماده سوارشدن بر موج قیمت نفت! بروز خشونت در دنیای عرب قیمت نفت را بسرعت بالا برده است، که برخی از متخصصین اقتصادی معتقدند این تازه ابتدای افزایش جهش وار قیمت نفت است. افزایش قیمت نفت بر روی بهای محاسبه شده ی جهانی هر چیزی، از مواد غذا ئی تا حمل و نقل هر کالائی اثر گذار است، و نیز تهدیدی برای جلوگیری از بهبودی وضعیت اقتصادی میباشد. اعتراضات در کشورهای عربی به نظر میرسد که به یک دیگر سوخت میرسانند؛این اعتراضات بی امان از خاورمیانه تا آفریقای شمالی بسرعت روی مردم بیشتری تاثیر میگذارد. اعتراضات در داخل یا نزدیک کشورهای دارای منابع و ثروتهای نفتی که به مصرف جهانی بیش از ۸۵ میلیون بشکه نفت خام در روزرا تأمین میکنند در حال شعله گرفتن است. بلاتکلیفی ی تولید نفت نرخ آنرا نجومی کرده، به این معنا که موج شوک ها از بهم خوردگی اوضاع خاورمیانه در سراسر دنیا محسوس بوده است. "نفت امروزه اثر گذار ترین منبع بر روی کره زمین میباشد و کسی که آنرا کنترل میکند جایگاه بسیار ویژه ای در محاسبات بین‌المللی رو سوق الجیشی داراست" : سارا فلاندرز مدیرعامل مرکز واکنش بین المللی یادآوری می نماید «اکنون بحران خاورمیانه باعث گردیده تا اقشار متوسط آمریکایی تجربه تلخی را به درستی درک کنند که همانطور بهای نفت بطور نجومی افزایش میکند بنابراین مطمئنآ قیمتی هم که مردم برای بنزین می پردازند نیزمتناسب با این تغییر بالا میرود و حالا نرخی که آمریکایی ها در پمپ بنزین ها می پردازندبه عنصر تهدیدکننده ای بر علیه بهبود بحران اقتصادی در آمریکا تبدیل می شود.« یک افزایش ناگهانی درقیمت نفت پایان اقتصادبحران زده ی آمریکا خواهد بود، نه فقط یک پایان به سوی بهبود بخشیدن به وضع اقتصادی – کمکهای بلاعوض دولتی دیگر وجود ندارد. " مایکل سی. راپرت، نویسنده هشدار میدهد. بالاترین قیمت نفت، که مایکل سی. راپرت تخمین میزند، زمانی ست که نفت به بشکه ای ۱۵۰ دلارآمریکا صعود کند، نرخی که او باور دارد امسال اجتناب ناپذیر است. سایرین پیش بینی میکنند که به ۲۲۰ دلار میرسد. این بسیار ویران کننده است، بخاطر اینکه نفتقبل از آنکه تنها به عنوان سوخت برای اتوموبیلهاباشد،منبع اصلی انرژی است که اقتصاد کل دنیا را به چرخش در میاورد. اگر سوخت به گالونی ۵ دلار آمریکا برسد در مشگل بزرگی برای اقشار متوسط آمریکایی تبدیل می گردد، همانطور که برخی از صاحب نظران پیش میکنند،بالارفتن بهای نفت بهای سنگین سیاسی نیز برای دولت اوباماخواهد داشت استیو لیواین، مشاور تنظیم و برنامه ریزی سیاست خارجی: "اگر بهای بنزین نیز خیلی افزایش پیدا کند وآنهم برای مدت زیادی ، دولت اوباما احتمالا با فشار سیاسی شدیدی روبرو میشود." تا آنزمان این قضیه قابل تردید نیست که آمریکا در رویدادهایی که در خاورمیانه رخ میدهد نقش دارد: هردفعه که رئیس جمهور آمریکا باراک اوباما در جایگاه مخصوص رفت ندای " رفرم سیاسی اجتماعی و اقتصادی" رادر مصر سر داد یا ندای استعفای رئیس جمهور مصر حسنی سرداد، او ندای پایان دادن به وضعیت موجود را سر داد، که به معنای بالا رفتن عدم اطمینان در منطقه ثروتمند نفت بود. بنابراین، آیا رهبران قضیه را سنجیدند که گریبان اقتصاد خودشان را میگیرد؟ *مایکل سی راپرتز: " گونه ای تلاش برای هُل دادن به طرف عقب بر علیه یک بهمن خشم مردم و من فکر نمی کنم که آنها خیلی موفق باشند." آنها بایستی تلاش آمریکا را برای کنترل موقعیت متوقف کنند، پیشنهاد کنار گذاشتن قذافی از قدرت منافع معینی برای آمریکا در بردارد، بطور مثال به کنترل درآوردن منبع عظیم نفت لیبی. آمریکا حتی ممکن است که از حمله نظامی تحت عنوان " کمک به مردم معترض" استفاده نماید. " آمریکا ممکن است که برای برکناری قذافی به عملیات نظامی درلیبی دست بزند و این قضیه نه بخاطر "دلسوزی" آمریکا برای وضعیت سیاسی – اقتصادی لیبی خواهد بود، بلکه برای انبوه نفتی ست که کشور لیبی از آن برخوردار است و آمریکا بعنوان " سوپر قدرت" میخواهند تسلط کامل و مستقیم بر آن منبع عظیم نفت لیبی داشته باشد و آنرا به کنترل خود درآورد تا بتواند قیمت نفت را تعیین نماید. سارا فلاندرز مدیرعامل مرکز واکنش بین المللی : " دلسوزی های اوباما هیچ ربطی به آنچه مردم مصر یا لیبی میخواهند ندارد، همه این دلسوزی ها برای منافع کمپانی های نفتی آمریکایی ، کمپانی های نظامی آمریکایی در حمایت از سود های نجومی سرمایه آنهاست!" در هر دو صورت، تحلیل گران معتقدند بالا بردن قیمت نفت بسادگی هزینه سوخت مردم را بالا خواهد برد و دولت وسیعا در این زمینه یارایی کمک ندارد. مایکل سی راپرتز:"مردم آمریکا با شرایط بسیار دشواری روبرو میشوند و راهی برای بیرون رفتن از آن در حال حاضر وجود ندارد، من می توانم به شما بگویم که دولت میداند که این وضعیت در حال رخ دادن است." منبع : http://rt.com/news/oil-price-libya-us/ آنچه که ترجمه متن بالا و یا متنهایی از این دست را وظیفه اجتماعی- سیاسی خود میدانم در حقیقت برای کمک به ارتقاء آگاهی آندسته از کسانی ست که بسادگی میپندارند یا چنین به آنها گفته شده که آمریکا برای مردم کشورهایی مثل ایران و لیبی و مصر و افغانستان و عراق… دلش میسوزد، دلش میسوزد که رژیم های این کشورها از مردمانش "حقوق بشر جهانی" را سلب کرده، و یا هر داستانی " سوزناک" دیگر مشابه آن… آمریکا در اصل دلش حتی به حال اکثریت مردم خودش هم نمیسوزد، و کسانی که پدیده ای بنام امپریالیسم – بالاترین مرحله از سرمایه داری – را بخوبی میشناسند به این امر کاملا واقف هستند که آنچه آمریکا برای آن تلاش میکند سود نجومی مشتی بانکدارهای خونخوار، ثروتمندانی که دیگر حتی نمیدانند با پولهایشان چه کار کنند، میباشد. مشتی غارتگر که در اصل " تعیین کننده" روی کار آمدن رژیم های مستبدی مثل رژیم حسنی مبارک، صدام، شاه در ایران، رژیم خمینی، رژیم کرزای … میباشند، این رژیم ها را بر سر کار میاورند، تا کمپانی هایشان از طریق غارت منابع طبیعی و انسانی این کشورها با کشتار طبقه محروم و زحمتکش آن کشورها کاخ های ستم خود را برپاکنند، این رژیم ها را بر سر کار میاورند تا هر آنکس که از آزادیخواهی به معنای رهایی کشور و مردمش از سلطه جنایتکارانه و غارتگری امپریالیستها مبارزه میکند را بگیرند و بندند و شکنجه و تجاوز کنند و بعد هم سر به نیست و اعدام و تیرباران. از خودمان بپرسیم که مگر آمریکا وقتی که شاه را در بیست و هشت مرداد ۱۳۳۲ در یک کودتا که توسط سی آی ای به ایران آورد دلش برای مردم ایران سوخته بود؟ اگر سوخته بود که شاه را نمیآورد، چون مصدق نفت را ملی اعلام کرده بود، و دست کمپانی نفتی انگلیسی را داشت از منابع نفت ایران کوتاه میکرد، اما آمریکا شاه را آورد، ساواک را هم برای او ساخت، تا هر مخالف شاه که در اصل مخالف امپریالیسم بود را بگیرد و شکنجه کند و بکُشد و سر به نیست کند، خب.. اسم این دلسوزی ست؟ بله.. دلسوزیست اما دلسوزی برای طبقه دزد و غارتگر و استثمارگر و نه دلسوزی برای طبقه کارگر و زحمتکش و محرومان. این کمپانی ها که خواندن رقم سرمایه شان ساده نیست خود هرگز یک دلار هم بابت " مالیات" به دولت هایشان پرداخت نمیکنند، اما با مالیاتهایی که از دستمزد کارگران، زحمتکشان کشورشان و محرومان دریافت میکنند، به عراق و افغانستان حمله نموده و مالیات مالیات دهندگانشان را صرف هزینه ارتش وحشی و تجاوزگرشان میکنند تا به آنها " تمدن یاد دهند و برایشان دموکراسی" بیاورند. این کمپانی های خون آشام از هیچ گونه جنایتی در حق مردم کشورهای تحت سلطه شان دریغ نمیکنند، آنها را توسط ماشین های آدم کشی مثل ساواک و واواما و مزدوران شان مانند شاه و خمینی و میرحسین موسوی و خامنه ای، مبارک و صدام و … سرکوب و کشتار میکنند. اگر چه افرادی مانند "ژوبین رازانی" معروف به منصور حکمت، مشکوک به همکاری با ساواک، در لباس " کمونیسم کارگری"برای دم جنباندن به اربابان جهانی این مزدوران مدام بر " طبل غرب مدرن " میکوبد، و از حمله نظامی ارتش امپریالیسم آمریکا به عراق و اففانستان حمایت میکند، و رژیم صهیونیستی و ضدبشری اسراییل حیوان صفت را به رسمیت میشاسد تا به این طریق به سود غارتگران مسیر چپاول و دزدی و استثمار را برای امپریالیستها هموار کنند، اما اینان خائینی بیش به طبقه کارگر و محروم ایران نبوده و نیستند همانطور که حزب توده منفور خود را طرفدار طبقه کارگر ایران میدانست در حالیکه در عمل از منافع بورژایی غارتگر دفاع میکرد و میکند. اینان مزدورانی هستند که مبارزین رهایی از سلطه امپریالیستها باید آنها را از صفوف مبارزاتی شان دور کنند. آنچه که مردم امروز در لیبی، مصر، تونس، الجزایر و ایران.. با فریاد های خشم خود نشان میدهند این است که رژیم های مستبد وابسته به امپریالیستها را نمیخواهند، و نیز نمیخواهند که امپریالیستها و در راس آنها امپریالیسم آمریکای خون آشام از طریق نمایندگانی چون هیلری کلینتون که دستشان به خون یک میلیون زن و مرد و کودک عراقی در تحریم اقتصادی عراق آعشته است، برکنار شوند، چرا که دلسوزی اوباما و هیلری کلینون جنایتکار دلسوزی برای سود سرمایه داران خونخوار جهانی ست و نه دلسوزی برای ما…. بکوشیم تا یکدیگر را از ماهیت امپریالیستها آگاه نماییم. بکوشیم تا به هیچ کدام از جناح های جنایتکار رژیم اجازه ندهیم سوار بر موج مبارزات مردم شوند، رژیم جمهوری آدم کشی اسلامی چه با میرحسین چه بی میرحسین رژیم ضدکارگر ضد محرومان، و ضد هر گونه آزادی برای نفس کشیدن است. هر دو جناح آدم کُش رژیم سرمایه داری اسلامی در خدمت به منافع امپریالیستها بود که هزاران کمونیست ضدامپریالیست و دیگر نیروهای مبارز انقلابی را در دهه شصت در زندانهای سراسر کشور قتل عام نمودند، و این قتل عام به دستور خمینی جلاد و توسط دولت وقت صورت میگرفت و امام زمان ار چاهش برای اینکار بیرون نیامده بود..جناح حاکم در قدرت برای پیشبرد منافع امپریالیسم و جناح دیگر که از ان " اپوزیسون" ساخته شده در کمک به جناح حاکم ترمز مبارزات کارگران و زحمتکشان و محرومان است. اگر امروز اوباما نماینده قلدران دنیا برای آزادی میرحسین و کروبی پیام میفرستد،یا هیلری کلینون این چهره منفورو جنایتکار که خانوادگی در سیاه نمودن زندگی کارگران و مخرومان صفحات تاریخ را پر کرده اند برای "مردم معترض" در ایران دلسوزی میکند، نگرانی شان از همان جنس نگرانی ست که برای " مردم معترض لیبی" که خود آمریکایی ها به آن اذعان دارند میباشد، و نه حتی برای حال آن دو نوکر سودسرمایه داری جهانی، میرحسین قصاب و کروبی نیست، که برای وقفه نیفتادن در حفظ منافع کمپانی های خون آشام نفتی، نظامی، … آمریکایی ست آگاهی هر چه بیشتر مردم از ماهیت امپریالیستها و نوکران آنها کمک به سریعتر شدن مسیر مبارزه جهت نابودی امپریالیسم آمریکا و رژیم نوکر آن در ایران و سایر نقاط دنیا میباشد. امپریالیسم خون آشام آمریکا بر لبه ورشکستگی ست و نابودی آن به آگاهی من و تو بستگی دارد که بتوانیم با راههای مختلف لگدی محکم به آن زده و به زباله دان تاریخ پرتش کنیم، هم آن و هم رژیم منفور آن در ایران. اگر نمیتوانی به میدان مبارزه بروی، بیشترین کمکی که در این راه میتوانی انجام دهی صرف نظر از خریدهای غیرضروری است. لوکس گرایی و مصرف گرایی همان چیزی ست که به بقای لاشه گندیده هیولای خون آشام امپریالیسم آمریکا کمک میکند. صبا راهی http://www.hafteh.de/?p=17021 سوم مارس دوهزار و یازده
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر