بیست و هشت سال از سیزدهم آبان گذشت ......
مرگ بر آمریکا: 28 سال است هر سال می گوئیم " مرگ بر آمریکا"، در اثر همین نفرین دائما طول عمر آمریکایی ها زیاد می شود و مال ما کم می شود.
با آمریکا می جنگیم: 28 سال است هر سال 2000 دانشجو و دانش آموز می روند جلوی سفارت سابق آمریکا و علیه آمریکا شعار می دهند و هر سال 5000 دانشجو و دانش آموز می روند به آمریکا و دیگر برنمی گردند.
می جنگیم، می میریم: 28 سال قبل صد نفر دانشجو به سفارت آمریکا در تهران حمله کردند، در جریان این عملیات و در طول 28 سال تقریبا اکثر آنها دستگیر شدند، به زندان رفتند، از کشور فرار کردند و به آمریکا پناهنده شدند، حق فعالیت را از دست دادند و تازه این در شرایطی بود که همه حکومت از کار آنان دفاع می کرد. احتمالا اگر همین صد نفر به مقر دشمن در جبهه جنگ حمله کرده بودند کمتر تلفات می دادند.
حمایتت می کنیم: 28 سال قبل صد نفر از دیوار آمریکا رفتند بالا و همچنان در حال زمین خوردن هستند.
مرگ به نیرنگ تو: 28 سال است که هر سال تعدادی پرچم آمریکا را می بریم جلوی سفارت آمریکا و آتش می زنیم و بابت آتش زدن هر پرچم سالی ده میلیارد دلار پول می دهیم، در عوض دل مان خنک می شود.
نابود باید گردد: 28 سال قبل، یک بار به سفارت آمریکا حمله کردیم و دو میلیارد دلار به آن کشور ضربه زدیم، حالا هر سال ده میلیارد دلار خسارتش را می دهیم.
آمریکا، آمریکا: 28 سال است که هر سال جلوی ساختمانی که متعلق به سپاه پاسداران است، جمع می شویم و به آمریکا فحش می دهیم و متعجب هم می شویم که چرا آمریکا نابود نمی شود؟
توپ، تانک، پلاکارد: 28 سال قبل برای حمایت از اشغال سفارت آمریکا، ده هزار نفر آدم که ده پلاکارد داشتند جمع شدند، بیست سال قبل، پنج هزار نفر آدم که پنجاه پلاکارد در دست داشتند برای بزرگداشت سالگرد اشغال جمع شدند، ده سال قبل سه هزار نفر که صد پلاکارد در دست داشتند برای بزرگداشت سالگرد اشغال جمع شدند، دیروز پانصد نفر که چهارصد پلاکارد در دست داشتند برای بزرگداشت اشغال جمع شدند....
پیروان امام، پیروان ما: فرق اصلی کسانی که 28 سال قبل سفارت آمریکا را اشغال کردند با کسانی که دیروز برای بزرگداشت اشغال سفارت آمریکا به آنجا رفتند، این است که آنها 28 سال قبل حتی حدس هم نمی زدند که کارشان تا چه حد جدی است، اما کسانی که الآن برای بزرگداشت اشغال می روند یقین دارند که کارشان اصلا جدی نیست.
گذشته، حال، آینده: 28 سال قبل صد نفر آدم که هیچ کدام شان شبیه هم نبودند و مثل هم فکر نمی کردند و مثل هم لباس نپوشیده بودند و همدیگر را می شناختند، دست به اشغال سفارت آمریکا زدند، پس از 28 سال، هزار نفر آدم که همه شان شبیه همدیگر هستند و مثل هم فکر می کنند و مثل هم لباس پوشیده اند و همدیگر را نمی شناسند، از آنها تجلیل می کنند.
ما تا آخر ایستاده ایم: 28 سال قبل عده ای که حدس می زدند که ممکن است اشتباه کنند، سفارت آمریکا را گرفتند، دیروز عده ای که یقین دارند همه حرف هایی که می زنند دروغ است از اقدام آنان در 28 سال قبل حمایت می کنند.
نتیجه گیری اخلاقی: بزرگداشت یک رویداد الزاما ممکن است به معنی تائید درستی آن واقعه نباشد، بلکه ممکن است به معنی بزرگداشت یک حماقت تاریخی باشد.
ابراهيم نبوي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر