|  با نظرات مختلف سیاسی آشنا شوید
------------------------------------------ زنده باد انقلاب بهمن57! باردیگر سالگرد انقلاب شکوهمند بهمن 57 که تومار رژیم ننگین و سرسپرده خاندان پهلوی را درهم پیچید ، فرامیرسد. سالگرد انقلابی که نه بخاطر اسلام بلکه برای آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی بود. مردم قهرمان ایران بصورت میلیونی به خیابانها ریختند تا به این آرزوهای خود تحقق بخشند. انگیزه جانفشانی مردم، زندگی بهتر دراین دنیا و نه آسایش دربهشت دروغین روحانیت اسلامی درایران بود. زمان لازم بود تا مضمون واقعی این انقلاب گل کند و آنچه درریشه جنبش نهفته بود بیرون زند. اسلام شکست خودرا درمصاف با آزادی، استقلال و عدالت اجتماعی تجربه میکند. روحانیت مرتجع همراه با سلطنت طلبان طلبکار وبی شرم که مدعی بودند وهستند که درایران هم دمکراسی و آزادی وجودداشته و هم استقلال و عدالت اجتماعی، فورا ماهیت این انقلاب را اسلامی ارزیابی کرده و نام انقلاب اسلامی رابر آن نهادند. تا چنین جلوه دهند که مردم برای تحفه ای نظیر اسلام، انقلاب کرده بودند. مردم میخواستند درسرنوشت خودنقش داشته باشند و نه اینکه شاه شاهان بعنوان یک دیکتاتور ومستبد دیوانه و نوکر امپریالیسم برای آنها طریقت زندگی تعیین کند و اگر به خواست وی مبنی برشرکت درحزب رستاخیز تن ندادند که آنها را ازخانه و کاشانه خودبیرون کند. انقلاب مردم ایران به این بختک آریامهری پایان داد و برگور سلطنت و تمام اعوان و انصار خارجه نشین شادی کرد وپایکوبی نمود. مردم بهار آزادی را جشن گرفتند. اما شاهان جدید که برتخت سلطنت محمدرضا شاه نشستند نیز برای نظر مردم ارزشی قایل نبودند، برای آنها سرنوشت مردم نزد خدا رقم زده میشد و این ماموران الهی درروی زمین باید دستورات خدا را که در کتاب آسمانی به عربی نوشته شده بود اجرا میکردند. روح الله به جای ظل الله نشست. درحکومت مکتبی نیز این مذهب بود که وسیله سلطه سیاسی ملاها قرارگرفته بود و به تدریج روشن شد که برای طبقه سرمایه داری تجاری که برقدرت نشسته است اساس، همان حفظ قدرت به هرقیمت است ومذهب فقط ابزاری دردست وی برای تداوم استبداد وی می باشد. جمهوریت با استبداد مذهبی ازهمان آغاز انقلاب درتناقض اساسی قرارداشت و اگر برملا نمیشد تضادهای طبقاتی درجامعه به رشد امروز خودنرسیده بود. جمهوریت دستآورد انقلاب مردم ایران بود وولایت فقیه وحکومت مذهبی پیرایه ای بود که برتن آن کردند. رژیم جمهوری اسلامی دراین کلاف سردرگم گیرکرده است و اکنون ولایت مطلقه سیاه فقیه وبه تبع آن حکومت شمشیر وخون مذهبی است که باید جای خود را به یک حکومت دمکراتیک و جمهوری مردمی بدهد. تاریخ ایران دراین جهت پیش میرود. اکنون درشرایطی سالگرد انقلاب بهمن فرا میرسد که قریب به بیست ماه از جنبش دمکراتیک و میلیونی 22 خرداد میگذرد و از سوئی توفان انقلاب خلقهای عرب در تونس و مصر و...وحشت در دل ارتجاع افکنده وترس و سراسیمگی جلادان جمهوری اسلامی نیزدرهمه جا به چشم میخورد. شکاف درون حاکمیت اسلامی و تشدید تضادهای طبقاتی ازیک سو و انفجار خشم خلقهای عرب علیه فقرواستبداد و شکنجه و زندان، مردم ایران را نیز در موضع تعرضی قرارداده و فریاد اعتراض و آزادیخواهی بلند کرده است. رژیم جمهوری اسلامی که خود را حامی مردم مصر و تونس می داند اما بشدت از مردم ایران می ترسد و در آستانه سالگرد انقلاب بهمن بگیر و ببندهای بی سابقهﺍﻯ را آغاز کرده است. بر تعداد اعدامهای وحشیانه و قربانیان هر روز افزوده می گردد. تعداد بازداشت شدگان دربین دانشجویان و کارگران و دگر اندیشان در روز های اخیر افزایش یافته است. تودهﻫﺎﻯ مردم این درندگیﻫﺎ را می بینند ولی علیرغم آن دچار ترس و واهمه نمی گردند وافزایش درندگیﻫﺎﻯ جمهوری اسلامی را با تشدید مبارزات خویش پاسخ می گویند. امروزدر آستانه برگزاری سالگرد انقلاب 22 بهمن، رژیم تبهکار احمدی نژاد ــ خامنهﺍﻯ تمام تلاش خویش را به کار گرفته است و از همۀ وسائل ترور و خفقان سود می جوید تا دستش برای هر کار که می خواهد باز بماند و به جهانیان نیز نشان دهد رژیم اسلامی "بیدی نیست که ازاین بادها بلرزد"ومانند رژیم تونس فرو بپاشد. لیکن مردم ایران مصمم است ازهر فرصتی سود جویدوبه خیابانها بیاید، افسانه قدرقدرتی رژیم را درهم ریزد و حضورش را نه درحمایت از آدمخواران حاکم بلکه درنفی نظام مستبدجمهوری اسلامی و در همبستگی با خلقهای عرب وطرح مطالبات برحق و دمکراتیک خود نشان دهد. مردم نه ترسی ازرژیم وحشی اسلامی داردونه دیگرلافزنی ها و دروغﻫﺎی وی را باور میکند. پیکارکارگران، دانشجویان، زنان وهمه مردم ایران علیه ظلم و زور و فقر و نکبت و نابرابری ها اجتماعی و اقتصادی که توسط رژیم جمهوری اسلامی آفریده شده در اشکال مختلف ادامه دارد و بسیار امید بخش است. باید امید داشت و کوشید که این مبارزات به مرحلۀ نوینی، مرحلۀ اعتصابات عمومی و سرانجام مقاومت قهرآمیز علیۀ ارتجاع داخلی بیانجامد. باید علیۀ توهمات سیاسی و منحرفین رفرمیست که به اصلاح رژیم و لایت فقیه چشم دوختهﺍند، مبارزه کرد و بر پاکیزگی جنبش دمکراتیک مردم و تفکیک ناپذیر بودن آن از پیکار ضد امپریالیستی و ضد استعماری و سرنگونی تمامیت نظام سرمایهﺩاری و ضد بشری جمهوری اسلامی تأکید ورزید. پیکار عادلانه مردم و در راس آن طبقه کارگر ایران باید به مرحلۀ نوینی، به مرحلۀ رهبری واحد و فرماندهی سیاسی نظامی واحد و به رهبری حزب واحد طبقۀ کارگر بیانجامد. باید با تفکر پوسیدۀ خرده بورژوائی و آنارشیستی که بر طبل سیاست غیر واحد و تصمیمات غیر واحد می کوبد ایستاد و به افشای بی امان این تز انحرافی که تاریخ بارها بی اساس بودن و باطل بودن آن را به اثبات رسانده است پرداخت و جنبش را از گزند دشمنان رنگارنگ انقلاب رهانید. تنها در این صورت است که می توان به پیروزی نهائی دست یافت و جامعه را ازظلمت رژیم سرمایهﺩاری اسلامی، از بیکاری، فقر، گرانی، فساد و دزدی، ترور و شکنجه و قتل و جنایت و تمامی مظاهر نظام کهن رهانید. زنده باد انقلاب شکوهمند بهمن 57 ! مرگ برارتجاع، صهیونیسم و امپریالیسم وعمال ایرانی آن! سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی! زنده باد سوسیالیسم ! حزب کارایران(توفان) بهمن 1389 | 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر