کتاب‌های فارسی: [farsibooks] democracy and nothing

منبع :وبلاگ دمكراسي بعلاوه صفر (جالبه حتما بخونيد)

تخصص + قدرت :

يكي از مسائلي كه ضرورت حكومت قشر خاصي از افراد را تاييد مي كند كه خود اين مساله به ميزان زادي محدوديت براي راي مردم ايجاد خواهد كرد كه فلسفه وجودي دمكراسي را زير سوال برده عنوان كردن اين است كه چون در حركت در هر مسيري راهنمايي لازم است كه بر‌آن آشنايي كافي دارد بنابراين تخصص شرط اصلي قرار گرفتن هر فردي بر هر مسئوليتي است كه به آن آشناست .

البته هر بيماري شايسته است كه براي رفع بيماري و حل مشكل خود به پزشك مراجعه كند .

براي ساخت يك بنا نيز مراجعه به معمار يا مهندسين عمران عاقلانه ترين اقدام خواهد بود و بي شك نادرست است كه در يك كلاس پاسخ يك پرسش علمي را به راي دانش‌آموزان بگذاريم و البته عجيب خواهد بود كه براي كشف هر مساله اي كه در حزوه علم خاصي قرار دارد با توسل به دمكراسي و توجه به آراي دانش آموزان ، استادان يا دانشجويان مساله را حل و فصل نماييم .

از سوي ديگر زماني كه پذيرفته ايم خداوند كمال و سعادت انسان را در نظر دارد وبراي آن نيز مقدماتي را فراهم آورده – ارسال رسل و انزال وحي – بنابراين رسيدن به آن مقصود جز از اين مسير امكانپذير نيست بعلاوه اينكه حكومت وظيفه اصلي را در اين راه به دوش مي كشد و اگر لازم شد بايستي از قدرت و امكانات خود نيز استفاده كند اما همين امر در خود شرطي را دارد .

كشف اينكه دين چه مي گويد و نظر آن در مورد مسائل و وقايعي كه در زندگي فردي و اجتماعي با آن برخورد مي كنيم چيست كاري نيست كه از عهده فردي برآيد و اينگونه نيست كه هر كسي بتواند مدعي اين باشد كه به عقيده اش فرمان دين اين است يا آن بلكه پيمودن اين مسير همچون موارد ديگر جز از طريق كارشناسان آن امكانپذير نيست ارزش فهم يك كارشناس دين از كتاب و سنت بيشتر از فهم مردمي است كه آشنايي نسبت به آن ندارند لذا اينكه براي كشف فهم درست با به راي عامه مراجعه كرد. به هيچ روي روش مناسبي نبوده و نخواهد بود .

كشف حقيقت از راه دمكراسي و مردمسالاري نه مشروع است و نه معقول چرا كه دمكراسي را با حقيقت نسبي نيست لذا اگر پيمودن راه سعادت بشري را جز از راه حكومت ديني امكانپذير ندانيم قرار گرفتن حكومت دين در اين سير نيز جز از راه سپردن آن به كارشناس و متخصص امور ديني امكانپذير نيست و با اين نگرش به قانونگذاري و اجرا و ديگر امور حكومتي ما را به پذيرش اين مشروط نيز الزام مي‌دارد.

پس دمكراسي بدون توجه به اين مشروط ممكن است حكومت را از سير درست خارج كند بنابراين اگر لازمست كه مردم در دمكراسي پا را از حدي كه خداوند حكم انرا تعيين كرده فراتر نگذارند . اين شرط نيز بايد رعايت شود كه هر كسي را كه انتخاب مي كنند لازم است نا آشنا به امور ديني نباشد .

در وهله نخست موضوع ساده مي نمايد و منطق آن تماما بدون ايراد جلوه مي كند اما واقعيت امر چيز ديگري است .

اين نتيجه به دليل غفلت از مفهومي است كه بارها به توجه دقيق به آن توصيه شده مفهوم قدرت يا به عبارتي توانايي اجبار ديگران امري مستقل از علم و انديشه است . اگر چه ممكن است در مواقعي علم و دانايي ابزار زايش قدرت شود اما با اين حال نبايد اين دو امر را يكسان فرض نمود .

يقينا براي دانستن يك پرسش در باب رفتار يك انسان مراجعه به روانشناس بهترين گزينه است و براي رفع بيماري نيز راي پزشكان بر اراي ديگر شهروندان ارجحيت دارد . اما يك حالت خاص وجود دارد و آن زماني است كه علم منجر به توليد قدرت مي شود و في المثل يك عالم فيزيكدان قادر به كشف نيروي عظيمي مي شود كه به او امكان توليد سلاحهاي مخرب همه چون بمبهاي نوتروني يا هيدروژني را مي دهد يا فردي كه كارشناس و متخصص در علم شيمي است در آزمايشگاه خود توانايي توليد سلاحهايي را بدست مي آورد كه به هر فردي قدرت نابودي بسياري را در زمان كوتاه خواهد داد .

در اينصورت چگونه مي توان حكمي را صادر كرد .

آيا اينكه اين شخص متخصص در رشته خود است پس صلاحيت دارد كه در آزمايشگاه خود بماند و هر چه حوادث انجام دهد و كسي را حق دخالت وجود ندارد .

آيا في المثل پديده اي همچون غني سازي كه امروزه بحث اصلي محافل سياسي جدل گشته و قدرت دوگانه اي كه در اختيار صاحبان آن قرار مي دهد مي توان چنين حكم داد كه چون كار بسيار فني و تخصصي است پس تمامي امكانات دربست و بدون نظارت و دخالت در اختيار فرد متخصص و كارشناس باشد .

در امر حكومت علاوه بر تخصص مشروطي همچون عدالت و تقوا نيز از شرايط حاكم معرفي شده است با اين وجود با اضافه كردن اين شروط به فرد متخصص آيا باز اعتماد به اين روش قابل قبول است به عبارتي اين صحيح است بگوييم كه آزمايشگاه و امكانات توليد نيروي عظيم اتمي تماما بدون حق دخالت هيچ فردي تقديم به كارشناس متخصص با تقوا و عادل .

پاسخ آن روشن است نيروي اتمي يك علم نيست قدرت است .

قدرتي است بدست انساني كه هر چند متخصص است اما انسان است و انسان بودن يعني جايزالخطا بودن يعني گاهي به ميل خود انديشيدن و به نظر ديگران اهميتي ندادن.

در عبارتي ماننده همه انسانها گاهي بر اساس هوا و هوس تصميم گيري كردن حال ميزان تاثير از هواي نفس كم يا زياد اهميتي ندارد بلكه آنچه مهم است بزرگي قدرتي است كه فرد در اختيار دارد و ميزان اين قدرت است كه خسارت يك اشتباه يا يك تخلف را مشخص مي كند نه ميزان تقوا و پاكي فرد صاحب قدرت .

مسيري كه حكومتها و البته حكومت فعلي ايران نيز در پيش گرفته بيانگر اين است كه تخصص به علاوه تقوا و عدالت شرط كافي سپردن يك نيروي عظيم همچون نيروي اتمي به يك فرد نيست و تصور نمي رود كه كسي هم اين شروط را كافي بداند و به ان اعتمادي داشته باشد .

پس زماني كه ما تنها در يك مورد همچون قدرت توليد سلاح اتمي شرط تقوي و تخصص را براي سپردن آن به يك فرد كافي ندانيم در اينصورت چگونه مي توان قدرت حكومت را كه بسيار فراتر از هر نيرويي است كه در مواقعي قدرت اتمي نيز بخشي از آن است رابه فردي بسپاريم و شرط عدالت و تقوي و فقاهت را براي آن كافي بدانيم .

سپردن كار به كاردان شعار زبايي است اما ساده انگاري مسائل با توسل به آن بسيار خطرناك است . سپردن قدرت حكومت به يك فرد لايق و كاردان متعهد امري پسنديده و قابل قبول است اما كافي است تصور كنيد كه اگر در شناسايي اين شخص دچار اشتباه شده باشيد آنگاه چگونه مي توان آب رفته را به جوي بازگرداند ؟ و چه كسي حاضر خواهد شد تاوان سخت اين اشتباه را بپردازد .

از تمام موارد فوق نتيجه اين خواهد بود كه شيوه هاي حكومت داري از هر نوعي چه ديني يا غير ديني همه داراي ايراداتي هستند و مشكلات به گونه اي است كه ممكن است بي توجهي به آن سير حركت حكومت را تغيير دهد و ماهيت آنرا دگرگون سازد لذا ما تنها در برابر يك انتخاب قرار داريم .

انتخاب دمكراسي كه حكومت را از آسيب حكومتهاي ديكتاتوري دور نگه مي دارد و هر انتخابي كه مردم داشته باشند صحيح يا ناصحيح همواره احتمال بازگشت بدون خشونت وجود دارد و انتخاب حكومت غير دمكراتيك كه در آن سوق آن به سمت حكومت ديكتاتوري محتمل است و امكان بازگشت از آن در صورت نقض تعهدات حاكم جز از راه خونريزي و خشونت امكانپذير نخواهد بود

__._,_.___

Messages in this topic (1) Reply (via web post) | Start a new topic

Messages

This is a non-political list.