| چرا وقتی سید علی خامنه ای اسرائیل را کافر حربی لقب داد و مفسران حکومت گفتند معنی این سخن آن است که از این پس جان و مال یهودی و اسرائیلی مباح است و هر اسرائیلی را می توان کشت و اموال هر یهودی را می توان مصادره کرد، کسی به خیابان نیآمد؟
چرا وقتی حماس در مرامنامه خود نوشت: خاک اسرائیل جزو اوقاف اسلامی محسوب می شود و یهودیان را بر سرزمین تاریخی پدرانشان حقی نیست، )همان سرزمینی که حضرت داوود شهر اورشلیم را پایتخت آن قرار داد و حضرت سلیمان بیت المقدس یهود را بر تپه مرکزی آن بنا کرد)، کسی زبان به اعتراض نگشود؟
چرا وقتی حماس با استناد به مرامنامه خود گفت: روز قیامت تنها هنگامی خواهد آمد که همه یهودیان را بکشید، جهان زبان به اعتراض نگشود؟
چرا روزی که آن امام جمعه ناانسان غزه گفت: یهودیان ابنای شیطان و غربی ها فرزندان میمون هستند انتقادی از کسی نشیندیم؟
چرا وقتی احمدی نژاد از نابودی اسرائیل سخن گفت و ادعا کرد که شمارش معکوس عمر این کشور آغاز شده، راه پیمائی اعتراض آمیز برگزار نگردید؟
چرا وقتی رئیس جمهوری اسلامی ایران گفت: هولوکاست دروغ است و هیتلر جنایتی مرتکب نشده، واکنشی در دنیا دیده نشد و آن چپ گرایان حرفه ای بیانیه ای در نکوهش سخنان این فرد کژاندیش انتشار ندادند؟ اگر فرض بفرمائید که در غزه یک هزار و چند صد نفر کشته شده اند، در هولوکاست شش میلیون نفر جان باختند. از همین رقم تلفات غزه نیز بی تردید دوسوم آن چریک و افراد مسلح و پیروان ترور و سرسپردگان قتل و خونریزی بوده اند.
وانگهی، مگر حماس و جهاد و حکومت ایران و نصرالله و خالد مشعل و ابومرزوق و اسماعیل هنیة و احمدی نژاد و خامنه ای نمی دانستند اگر جنگی درگیر شود، غیرنظامیان نیز کشته خواهند شد؟
به ویژه آن که تروریست فلسطینی اونیفورم ندارد و از یک فلسطینی غیرنظامی قابل تشخیص نیست؟
که از میان جمعیت و از پشت سر زن و کودک به سوی سرباز اسرائیلی شلیک می کند؟
که خانه او انبار اسلحه است،
که مسجد را به ستاد ترور مبدل ساخته و کودکستان را پایگاه پرتاب موشک کرده و بنزین مردم را می دزدد که خود بتواند ماشین جنگی خویش را به حرکت درآورد؟
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر