کتاب‌های فارسی: [farsibooks] به پاس احترام به آزادی ركسانا صابری

Message:
http://www.goftman-iran.info/content/view/1250/9/

به پاس احترام به آزادی ركسانا صابری كلاه برمی دارم ولی...

لواء متحد

13 می

خبر مسرت بخش آزادی ركسانا صابری خبرنگار جوان ایرانی _ امریكایی یكی از شیرین ترین
خبرهای امسال بود. هر آزادی و بخششی ، لذتبخش است و در مقابل هر حبس و انتقامی ، غم
انگیز و ناراحت كننده می باشد. براستی چه خوب بود در ایران عزیز این آزادی ها هر روز
بیشتر و بیشتر می شد و گرفتاریها و حبسها كمتر و كمتر . چه خوب بود خودمان هم به
خودمان احترام می گذاشتیم و به نام جاودانه " ایران زمین " همدیگر را ارج می نهادیم
نه آنكه به درخواست كشوری بیگانه ، عزیزی را آزاد كنیم ولی هموطنان خودمان را در
زندانها نگه داریم.

دو هفته پیش هنرمند جوان ، دلارا دارابی در یك روز تعطیل در حالیكه لحظات آخر
عمرش پای تلفن به مادرش التماس می كرد " مامان ، تو رو خدا كمكم كن اینا می خوان
همین الان اعدامم كنن" به پای چوبه دار رفت این دختر جوان ایرانی هیچكس را نداشت بجز
خدایش ، خانواده اش و هموطنانش ، نه امریكایی داشت و نه اروپایی كه از وی حمایت كنند
، پس باید وی را اعدام كرد؟

شبنم و فرزاد مددزاده ، خواهر و برادر ایرانی نزدیك به سه ماه است كه در زندان می
باشند و هیچكس از آنها اطلاعی ندارد از نامه پدر نگران و غمگینشان كه از قوه قضائیه
لحظه ای ملاقات خواسته ، همگی مطلعیم . آیا بین اینها با خانم هاله اسفندیاری یا
ركسانا صابری تفاوتی وجود دارد كه اینها چون ایرانیند باید در زندان بمانند ولی این
دو بانوی ایرانی _ امریكایی بواسطه آنكه مورد حمایت امریكا هستند باید فوراً آزاد شوند.

بنده به آزادی این دو بانوی محترم ، معترض نیستم و بسیار هم خوشحالم ولی می خواهم
بگویم چه زیبا بود عدالت در مورد هموطنانمان هم ، همینگونه اجراء می شد. چهار شهروند
بهایی ساكن همدان در دادگاه تجدید نظر حكم برائت برایشان صادر می شود ولی رئیس محترم
قوه قضائیه بواسطه آنكه امریكا از بهائیان حمایت می كند ، این حكم را لغو می كند !
بانویی بهایی ساكن یاسوج به جرم تبلیغ علیه نظام به دو سال و نیم زندان محكوم می شود
- بانویی كه حتی از قانون تجدید نظر هم خبر ندارد - و سه فرزند خردسالش بشدت از دوری
مادرشان در اضطرابند آیا نباید به فكر این هموطنانمان هم باشیم یا حتما باید منتظر
باشیم یك كشور امریكایی یا اروپایی از شهروندی دفاع كند تا ناگهان قوه قضائیه مان به
تلاش افتد و در یك دادگاه تجدید نظر آن شخص را آزاد كند.

آنچه برایم جالب می باشد این است كه كشورهای امریكایی و اروپایی چقدر به یك تبعه خود
اهمیت می دهند كه پیگیر بازداشت آن شخص در كشور ایران هم هستند در حالیكه می دانند
آن فرد نیمی ایرانی و نیمی امریكایی است اما از حق امریكایی بودن آن فرد نمی گذرند
ولی اگر شخصی كاملاً ایرانی باشد هیچكس را ندارد و باید به زندان بیفتد مانند " یاران
ایران " (گروه اداره كننده جامعه بهایی ایران) یكسال به زندان بیفتند و روی هیچ
دادگاهی را نبینند. وقتی حكم 8 سال زندان خانم صابری اعلام شد سخنگوی قوه قضائیه
اعلام كرد كه ایشان به جاسوسی برای امریكا اعتراف كرده اند اما ناگهان همه این
صحبتها فراموش شد و ایشان آزاد شدند ولی یاران ایران به جرم جاسوسی بی هیچ اعترافی
یكسال است زندانند و هیچ محكمه عادلانه ی علنی هم تشكیل نشده تا وضعیت این افراد را
مشخص كند.

صهبا رضوانی ، بانوی خانه دار بهایی شهرستان سمنان به سه سال و 8 ماه زندان محكوم می
شود و پس از دو ماه دادگاه تجدید نظر كه غیر علنی و بدون حضور وی و وكیلش برگزار می
شود ایشان را به 3سال حبس محكوم می كند و از سمنان به اوین تهران منتقل می شود تا
دوران محكومیتش را دور از شهر و كاشانه اش بگذراند آیا چنین ظلمی سزاوار یك هموطن
ایرانی است كه هیچ كشوری را حامی خود ندارد ؟ ولی یك بانوی ایرانی – امریكایی بدلیل
آنكه خانم هیلاری كلینگتون نگرانش می باشد در یك دادگاه نیمه علنی با حضور خود متهمه
و نماینده وكلا ، حكم 8 سال تعزیریش به 2 سال تعلیقی تبدیل شود جالب تر آنكه به وی
اجازه خروج از كشور با دانستن اینكه ایشان دارای حكم تعلیقی هستند و دیگر به ایران
برنخواهند گشت ، هم می دهند آنوقت همین چند روز پیش دو نفر از بانوان هموطنمان
خانمها نرگس محمدی و ثریا عزیز پناه بدون هیچ سوء پیشینه ای از خروجشان از كشور
جلوگیری بعمل می آید ( ممنوع الخروج شدن خانم اردلان برای دریافت جایزه اولاف پارمه
را به یاد داریم ) باز هم می گویم بسیار مسرورم هموطن عزیزم ، ركسانا آزاد شده و به
آغوش گرم خانواده اش باز گشته است ولی روی سخنم با مسئولان قضایی كشور است كه همه را
به یك چشم ببینید و عدالت را یكسان اجرا كنید مطمئن باشید برگشتن هر ایرانی از زندان
به آغوش خانواده اش با هر اندیشه ای از كارگران و معلمان گرفته تا دانشجویان و زنان
یا از بهاییان و مسیحیان گرفته تا طرفداران آقای بروجردی و صوفیان ، همگی موجب عزت و
احترام بیشتر ایران در چشم جهانیان خواهد شد . پس پیش بسوی سازندگی نه بازندگی !