کتاب های فارسی - آرشیو این وبلاگ در پایین صفحه قرار دارد

stat code

stat code

۱۳۸۹ اسفند ۲۷, جمعه

[farsibooks] طی شد این عمر

 



 

طی شد این عمر تو دانی به چه سان؟

پوچ و بس تند چنان باد دمان

همه تقصیر من است این که خود می دانم

که نکردم فکری

             که تامل ننمودم روزی

                                   ساعتی یا آنی

                                                که چه سان میگذرد عمر گران

کودکی رفت به بازی، به فراغت، به نشاط

فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات

همه گفتند: کنون تا بچه ست ،بگذارید بخندد شادان

که پس از این دگرش فرصت خندیدن نیست

                                                 بایدش نالیدن

من نپرسیدم هیچ ،که پس از این ز چه رو ،نتوان خندیدن

هیچ کس نیز نگفت زندگی چیست؟

                              چرا می آییم؟

بعد از این چند صباح ،به کجا باید رفت؟

من نپرسیدم هیچ

هیچ کس نیز مرا هیچ نگفت

نوجوانی سپری گشت به بازی،به فراغت، به نشاط

فارغ از نیک وبد و مرگ وحیات

بعد از آن باز نفهمیدم من

                     که چه سان عمر گذشت؟

لیک گفتند همه : که جوان است هنوز 

                                   بگذارید جوانی بکند

             بهره از عمر برد

                              کامرانی بکند

بگذارید که خوش باشد و مست

                            بعد از این نیز بر او عمری هست

یک نفر بانگ برآورد که او ،از هم اکنون باید ،فکر آینده کند

دیگری آوا داد ،که چو فردا بشود ،فکر فردا بکند

سومی گفت همان گونه که دیروزش رفت، بگذرد امروزش ،همچنین فردایش

با همه این احوال ،من نپرسیدم هیچ

                                  به چه سان دی بگذشت؟

آن همه قدرت و نیروی عظیم

                                 به چه ره مصرف گشت؟

نه تفکر نه تعمق و نه اندیشه دمی

                                 عمر بگذشت به بی حاصلی و بی خبری

چه توانی که ز کف دادم مفت

                                 من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت

قدرت عهد شباب ،می توانست مرا تا به خدا پیش برد

لیک بیهوده تلف گشت جوانی هیهات

آن کسانی که نمی دانستند ،زندگی یعنی چه؟

عمرشان طی شد بیهوده و بی ارزش و کار

و مرا می گفتند ،که چو آنان باشم

                             که چو آنان دائم ،فکر خوردن باشم

فکر گشتن باشم

                     فکر تامین معاش

                                              فکر ثروت باشم

فکر یک زندگی بی جنجال

                                فکر همسر باشم

کس مرا هیچ نگفت

                        زندگی ثروت نیست

زندگی داشتن همسر نیست

                        زندگانی کردن، فکر خود بودن و غافل ز جهان بودن نیست

من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت

              و صد افسوس که چون عمر گذشت ،معنی اش فهمیدم

حال من می فهمم ،هدف از زیستن اینست رفیق

من شدم خلق که با عزمی جزم ،پای از بند هواها گذرم

                                                        پای در راه حقایق بنهم

با دلی آسوده

        فارغ از شهوت و آز و حسد و کینه و بخل

                         مملو از عشق و جوانمردی و علم

                                           در ره کشف حقایق کوشم

زره جنگ برای بد و ناحق پوشم

                      ره حق پویم و حق جویم و بس حق گویم

                                        آنچه آموخته ام بر دگران نیز نکو آموزم

شمع راه دگران گردم و با شعله ی خویش

                                        ره نمایم به همه گرچه سراپا سوزم

من شدم خلق که مثمر باشم

                      نه چنین زاید و بی جوش و خروش

                                                     عمر بر باد و به حسرت خاموش

ای صد افسوس که چون عمر گذشت

                                  معنی اش فهمیدم       

                  



__._,_.___
Recent Activity:
This is a non-political list.
.

__,_._,___

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ