کدام یک روش کشورداری را نمی داند؟ آقای خامنه ای یا امام زمان؟
آقای خامنه ای دیروز با طرح سخنان فوق انتقاد از خود را جایز شمرد. در همین رابطه سه سوال مختصر دارم که همزمان سوالات بدون جواب میلیون ها ایرانی ست و امیدواریم حالا که باب انتقاد از خود را گشوده اند، خود ایشان یا دستگاههای منتخب وی یا ذوب شدگان در ولایتش، جوابی قانع کننده به این سوالات داده و ما را راهنمایی کنند.
اول: تملق و چاپلوسی که در دربار شاهان جاری بود، امروز به شکلی بسیار زننده تر در کاخ ولایت فقیه و حول شخص رهبر بازتولید شده است. رسانه ها از وی به عنوان محضر خورشید یاد می کنند. خوردن ته مانده بشقاب وی را به عنوان ارزش به جامعه القا می کنند و عکس جوان های بی اطلاعی را که بر جای پای او سجده می کنند، با افتخار منتشر می نمایند (نمونه کامل بت پرستی در قرن بیست و یکم و آن هم در حکومتی که مدعی توحید است). بعضا عکس هایی از دیدار مسئولان با ایشان منتشر می شود که وی را نشسته پشت میز و سایرین را - مثل گوسفندان در محضر چوپان - نشسته بر زمین نشان می دهد. بوسیدن دست ایشان برای برخی واجب تر از نان شب شده است. سوال اینجاست که چرا تملق گویی و رفتار چاپلوس مابانه در دستگاه ولایت فقیه اینطور ریشه دوانده است؟ جناب آقای خامنه ای! آیا چنین رفتاری در فرقه ولایت فقیه که مدعی اسلام مدرن می باشد عملی معنوی و موجب نزدیکی به خداست؟
دوم: گفته می شود که شخص رهبر واسطه غیب و رهبر مسلمانان جهان است. تنها درصد بسیار کمی از مسلمانان جهان شیعه هستند و از این مقدار نیز تعداد بسیار ناچیزی که منفعت خود را در فرایند قدرت سیاسی کشور ایران می بینند به فرقه ولایت فقیه معتقدند. آیا این مصداق کامل خودخواهی و خودپرستی نیست که خود را مرکز جهان بدانیم و میلیاردها مسلمان دیگر را که در بین آنها مسلما افرادی پیدا می شوند که از نظر علمی، معنوی یا سیاسی برتر از شما هستند صغیر به حساب بیاوریم و برایشان رسالت ارشادی قائل شویم؟
سوم: طبق نتیجه ای که از نظریه ولایت فقیه گرفته می شود - نتیجه ای که مسئولین حکومتی ایران بارها در سخنرانی های خود مستقیم یا غیر مستقیم آن را مطرح کرده اند - ولی فقیه مرتبط با امام زمان و نماینده وی است. معنیش این است که ولی فقیه و دستگاه حکومتی وی با امام معصوم در ارتباط است و تصمیماتی که می گیرد با تایید وی یا مشورت با او انجام گرفته است. سوال این است که آیا شکنجه مردم در زندانها که امری عادی به شمار می رود و در مورد زندانیان سیاسی و غیر سیاسی اعمال می شود به دستور یا تایید امام زمان است یا بدون اطلاع وی؟ در صورت صدق مورد اول - که طبق نظریه ولایت فقیه، مورد صحیح می باشد - امام زمان با استناد به کدام آیه یا حدیث و با چه استدلالی دستور شکنجه جنسی و جسمی انسانهای شریف و تحقیر آنها را صادر کرده است؟ چرا امام زمان به اعتراف مسئولین تحت امر شما صلاحیت نمایندگان بی بخاری را که طی دو سال گذشته هیچ کاری به جز شعار دادن برای مملکت انجام نداده اند و حاصل عملکرد آنها در سالی که به گفته کارشناسان بیشترین بودجه تاریخ ایران به صندوق دولت وارد شده چیزی جز بالا رفتن نرخ تورم، فقر و فاصله طبقاتی بیشتر نبوده، تایید کرده است؟ آیا امام زمان از مملکتداری در قرن بیست و یکم چیزی نمی داند یا شما پیروان فرقه خود را سر کار گذاشته اید؟
پی نوشت ۱: به نظر می رسد که آقای خامنه ای از یک سو در اسارت ذهن خود و از سوی دیگر در زنجیر نفع طلبیِ روحانیون وابسته به فرقه اش گرفتار شده و گسستن چنین زنجیرهایی همتی شاهین وار می طلبد. با یک یا دو سخنرانی و در حرف نمی توان خود را از چنگ دیو خودخواهی آزاد کرد. آیا وی چنین اراده ای خواهد داشت؟
پی نوشت ۲: مشکل کشور ما نه شخص آقای خامنه ای بلکه مفهوم رهبر در قانون اساسی ست و به نظر می رسد که تا وقتی مفاد قانون به نفع عموم مردم تغییر نکند هر کس دیگر ی هم که جای این شخص باشد، دچار همین توهم نمایندگی امام زمان خواهدشد.
Change settings via the Web (Yahoo! ID required)
Change settings via email: Switch delivery to Daily Digest | Switch format to Traditional
Visit Your Group | Yahoo! Groups Terms of Use | Unsubscribe
__,_._,___
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر