 07.09.09 16:16 Alter: 1 days بصیر نصیبی: به پیشواز سومین گردهمایی سراسری در باره زندانیان سیاسی Kategorie: Meldung Rechts مقاومت یا تسلیم؟ سومین دورهی گرد همایی سراسری در باره زندانیان سیاسی ایران18 تا 20 سپتامبر 2009، هانوفر، آلمان در شرایطی برگذار می شود که مردم ستم کشیده ایران بپا خاسته اند تا حکومت مافیایی. امنیتی،ارتجاعی جمهوری اسلامی را ساقط کنند. نظام های سرکوبگر به زور اسلحه چنان جو خفقان ایجاد می کنند که انگاری ابدی اند هر رفتاری که میخواهند نسبت به مردم در بند مرتکب می شوند چون آب از آب تکان نمی خورد. نه فقط خود دچار توهم می شوند که قدرت لایزالند بلکه بادمجان دور قاب چینان وبه به گویا ن هم به خاطر خطیر مبارکشان اطمینان می دهند . همه گوش به فرمانند وفرمانبر. اگر بحثمان را به رژیم خمینی محدود کنیم. که ولی فقیه را نماینده خدا کردندتا بخش مذهبی جامعه را بترسانند،یادتان هست دستمال دار کبیر حجازی نامی التماس میکرد خمینی اعلام کندامام زمان است. دستمال داران چنان پیرامون جانشین برحق خمینی، رهبر معظم! حاضر را هم اشغال کرده اند وچنان بادش کرده اند که متوهم شده که فرمانبر مطلق روی زمین است . او هم خودش را شبانی می بابد که امت، رمه هایش هستند. چیزی که مغر علیل وبیمار دیکتاتور،قدرت درکش را ندارد خیزش وجنبش مردمی است. در شرایطی که هنوز حرکت های کنونی مردمی آغاز نشده بود بهره مندان حکومت هم در توهم رهبرانشان شریک بودند آنان هم سهم خود را می بردند. در دوران سکوت وسکون است که اگر کسانی، گروه وسازمان هایی نباشند که جنایت های رژیم های سرکوبکر را یا دآوری کنندچه بسا این جنایت ها به دست فراموشی سپرده شود ویا بسیاری از پرونده ها لوث شود. بعد از سرکوب خیزش های داشجویی بوسیله دولت خاتمی و به یاری دوم خردادی ها ودانشجویان تحکیم وحدتی فضای مرگباری بر ایران سایه افکنده بود . در آن دوران تنها سرنگونی طلبان بودند که نگذاشتند در فضای مرگباربعداز سرکوب ، جنایت های ج.ا مخفی بمانند، فیلمهایی که محتوایی آن قتل هاو جنایت های رژیم اسلامی را می نمایاند، برنامه هایی که در شهرها وکشورهای اروپایی ،کانادا و... در سالگر د قتل عام سالهای 60 و67 برگذار شد. تداوم مبارزه را تابه بپا خاستن مردم ما ادامه داد .از 4 سال پیش ،گرد همایی سراسری در باره کشتار زندانیان سیاسی در ایران نیز با این حرکت های مثبت وموثر همراه شد. برگذاری این برنامه در حقیقت نا ممکنی است که با دستان خالی اما با اراده ای مصمم وامیدوار دهنده ممکن می شود. تا امروز 2 دوره از این رویداد برگزار شده. زندانیان سیاسی در حکومت پیشین ودر جمهوری اسلامی از بیشتر شهرهای اروپا،امریکا،کانادا و... با عشق واشتیاق در این گرد همایی حضور می یابند. من در دوره دوم این همایش حضور داشتم و برنامه ای با عنوان «سینمای تبعید وزندان» را ارائه دادم. وقتی برنامه من در حضور انسانهایی که سالها زندان وشکنچه را تحمل کرده و با قامت برافراشته به استبداد وارتجاع نه گفته اند شروع شد چنان تاثیری از جو گرفتم که برنامه ای متفاوت از آنچه تا کنون در مجامع ،نشست ها،سخنرانی ها داشته ام ارائه دادم. برنامه ریزان این رویداد در هر دوره کارشان در تلاش بوده اند که قدمی به جلو بردارند،ضعف ها وکاستی ها را پذیرفته اند ودر جهت تعالی بخشیدن به کار وراهشان حرکت کرده اند. نقد ها ونظر های خیرخواهانه ،در بهتر شدن برنامه ها می توانداثر مثبت داشته باشد اما بودند افراد وجریان هایی که تمام هم وغمشان را گذاشته بودند برای به توقف کشاندن این حرکت، واکنش های منفی هم خود نشانه ای بود از تاثیر مثبت این حرکت، این سنگ اندازی ها در اراده وتصمیم برنامه ریزان خللی وارد نکرد، بلکه کوشش گردانندگان را برای غلیه برکاستی ها دو چندان کرد. در شرایطی سومین همایش سراسری برگذار می شودکه مردم ایران بپا خاسته اند، و ابستگان رژیم با علم سبز میخواهند برای بقاء رژیم بکوشند ،میخواهند خواست های مردم رادر حد کنار رفتن احمدی نژاد وجانشینی موسوی مهار کنند. این گرد همایی در این شرایط ضرورت برگذاریش دو چندان می شود. برنامه های هنری امسال در کنار مباحث سیاسی. اجتماعی. پژوهشی، گسترده ومتنوع تنظیم شده است .می شود گفت به برنامه های فرهنگی به حق بار بسیار داده شده است. گرد همآیی با شعرخوانی، مینا اسدی وعباس سماکار. موسیقی ناهید نعیمی ودنا آغاز می شود. با نگاهی گذار به برنامه تنظیمی در می یابیم که هیج برنامه برای پر کردن زمان انتخاب نشده وبا کاستن از تعداد سخنرانی ها وافزایش وقت بحث وتبادل نظر گامی مثبت در جهت پر بار تر شدن برنامه ها برداشته شده است ، برای نخستین بارسخنرانان آلمانی هم در مباحث شرکت می کنند. مباحث اساسی وکلیدی در این برنامه مطرح می شود. فقط تمرکز روی عناوین صحت نظر من را گواهی میدهد: مقاومت یا تسلیم/ از کودکان دیروز در زندان تا جوانان امروز در جامعه/ بچه های خشونت و سرکوبهای سیاسی/ روانشناسی شکنجه نامه سر گشاده به شرکت کننده گان سومین گردهمایی سراسری 30 سال تجاوز و شکنجه جنسی در ایران / شکنجه، فاجعه ائی که در ذهن نمی گنجد: عوارض، پی آمد ها، و راهکارهای درمانی شکنجه و پیامدهای آسیبی آن/: شکنجه و پیامدهای آسیبی آن: از تجربه نابودی خود و از دست دادن جهان/ شکنجه: تبدیل انسان اجتماعی به زنده ای در خود و برای خود/ گزارشات و پیشنهادات و... سخنرانان وارائه دهندگان مباحث. فرخنده و مژده ارسی. پرویز هدایی: شهلا طالبی: سهراب خوشبویی، هژیر پلاسچی،ناصر پرنیان: مارکوس برونر. مینا زرین. نورایمان قهاری: میلا مسافری. هانس-هنینگ ها .نهضت اشترانی . شکوفه سخی... وبه این برنامه ها اضافه کنید برنامه های فرهنگی وهنری (سینما ،تئاتر،شعر،موسیقی،نمایشگاه های نقاشی،کارهای دستی زندانیان) (با حضور فریده برازنده و ساسانی ،شمس ،علیرضا و جعفر امیری، پروانه حمیدی، محبوبه موج ،حسین افصحی ،مینو خواجه الدین،منوچهر شهابی، اینگولف آلرس، گروه ،موسیقی جوانان: RAP پویان، گروه هنری ترکیه، گروه موسیقی کردی ،گروه موسیقی از هانوفرو...) امسال برای نخستین بار در طی دوره های این گردهمایی .تظاهراتی برای روز شنبه از ساعت 12 تا 2 بعد ازظهر سازمان دهی شده که امیدواریم علاوه بر مبارزان وزندانیان سیاسی سابق و میهمانان همایش ،مردم هانفر وشهرهای نزدیک در آن شرکت کنند واین اتفاقی شاید نادر باشند که این میزان زندانی سیاسی سابق در یک مکان گرد آمده باشند تا صدای اعتراضشان را علیه جنایتکارانی که دیگر رسوائیشان چنان جهانگیر شده که رهبر که خود فرمانده جنایت است به ارتکاب جنایت و بی آبرو یی نظامشان اعتراف می کند، اعلام کنند. بیائید باحضور گسترده در این تظاهرات نشان دهیم که ما به زندانیان سابق که سالها زیر شکنجه ماندند اما به آرمان های انسانی خود پشت پا نزدند ارج مینهیم، بیاید تا بگویبم ما همراه وهمدرد آنهایی هستیم که در حوادث اخیر به چنگال این آدمخوران اسلامی اسیر شده وبه شکنجه گاه ها سپرده شده اند، هزاران زندانی ای که چون جز بافت نظام نبوده اند نه نامشان در جایی مطرح می شودنه رادیو ها وتلویزون ها وسران کشو ر های غربی نگرانشان هستند. این چنین است که حضور گسترده در تظاهرات نشان می دهد میان ماو آنها که در اندیشه بازگرداندن اندیشه متحجر وعقب مانده خمینی هستند وبه بیرق سبز سیدی موسوی ویا پرچم جمهوری اسلامی دخیل بسته اند یک دریا فاصله است. خبرهای قیام مردم را دوربین هایی پوشش داد وصدای مردم به پا خاسته مردم ایران را به دنیا پراکند که امکان یکی دو دقیقه تصویر برداری برای تلفن های دستی را داشت ویادوربین های کوچکی بود برای نیاز های خانوادگی .این مهم نیست که اگر تصویر ها شفاف نبود، صدا ها اغلب نا مفهوم بود ، دوربین ها تکان های نامناسب داشت. اما همین تصاویر تار و لرزان توانست واقعیت ج. اسلامی ونظام ولایت فقیه وحکومت دینی را برای مردم جهان روشن کنند ونشان داد این یک رژِیم فاشیستی واصلاح ناپذیر است ،این کم دست آوردی نبود.( در این همایش هم بحثی آزاد پیرامون سینمای بدون سرمایه،یوتوب و.. برگذار خواهد شد ) من چندین ماه پیش وبه هنگام نمایش موفقیت آمیز فیلم «برای یک لحظه آزادی »در جشنواره ی ماکس افولس زاربروکن این فیلم را مناسب برای همایش هانوفر دانستم واز آرش ریاحی خواستم تا با نمایش این کارش در گرد همایی موافقت کنندکه با نظر مثبت او مواجه شدم. فیلم آرش پایان بخش نخستین شب همایش است، انتخابی شایسته با فیلمی حرفه ای، خوش ساخت،سیاسی. موثر وتکان دهنده( در باره فیلم برای یک لحظه آزادی روز سوم جلسه بحث وگفتگو برگذارخواهد شد) در یک سکانس فیلم لاله وحسن (مبارز فراری) به صراحت سقوط رژیم را آرزو می کنند. «اینجا صدای ایران است. رژیم جمهوری اسلامی ساقط شده ومردم ایران از دست رژیم ولایت فقیه خلاص شدند» بی شک به هنگام فیلمبرداری این فقط یک آرزو بود که آرش از زبان پروسوناژ های فیلمش بیان کرد اما زمانی نگذشت که این آرزو به واقعیت پیوند خورد،رژیم حمهوری اسلامی در سراشیب سقوط قرار گرفته است،روز رهایی نزدیک است. بصیرنصیبی.5 سپتامبر 2009 زاربروکن. آلمان شماره تلفن تماس: 00491759138709 00491779360481 آدرس تماس: tondardialog@web.de اینترنت: www.dialogt.org یادداشت های هفته"، ویژه سایت دیدگاه نوشته می شوند. در صورت تمایل به باز تکثیر متن، لطفا منبع را "یادداشت های هفته سایت دیدگاه" قید کنید منبع: didgah.net
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر