، شما هم یکی از جاکشان کمونیست هستین که برای این ایدولوژی مرده حاضرید سر بزنید. نه عزیز، کمونیست از پرچم ایران هم وحشت داره. آیا وقت آن نیست که اول ایرانی باشی و ایران را دوست بداری و به فرهنگ و تاریخ ایران احترام بگذاری؟ من فرقی مابین جاکشان اسلام و جاکشان کمونیست نمیبینم. هر دو برای نابودی ایران آماده و حاضر هستین.
شادی از آن شما
--- On Mon, 2/8/10, Kamran Tavakol <tavakol_k@yahoo.com> wrote:
From: Kamran Tavakol <tavakol_k@yahoo.com>
Subject: [farsibooks] لاله های سرخ : آذرخش
To: farsibooks@yahoogroups.com
Cc: "persianbook" <persianbooks@yahoogroups.com>, "Samad" <mahi_siah_kocholo@yahoogroups.com>
Date: Monday, February 8, 2010, 11:01 AM
لاله های سرخ !
از: آذرخش به خاطر سی و نهمين سالگرد نبرد قهرمانانه 19 بهمن 1349
در بهار سال 1354، جلادان شاه ، 9 تن از زندانيان سياسی دلير و مقاوم را در نهايت سبعيت
بقتل رساندند. هفت تن از اين مبارزين جان برکف متعلق بيک گروه انقلابی بودند که بنام
گروه جزنی معروف شده است .اين هفت تن عبارتند از: بيژن جزني، حسن ضياء ظريفي،
مشعوف کلانتري،عزيز سرمدي، احمد افشار ، محمد چوپانزاده و عباس سورکی .دوتن ديگر،
کاظو ذوالانوار و خوشدل ،اعضای سازمان مجاهد ين خلق ايران بودند .منظومه زير در بهار
همانسال ، ساخته شده است .
نو بهاران بود و در هر گوشه صحرا
لاله های سرخ ميروئيد بس زيبا
نو بهاران بود و گلشن، رنگ ديگر داشت
جامه های سرخ ، برتن داشت
نو بهاران بود و با اميد بس سرشار
مردمی آزاده و بيدار
کاوه ها در بينشان بسيار
جملگی از جور و از بيداد ضحاک زمان، بيزار
گرم پيکار و نبردی سهمگين، با ارتجاع بودند
در نبرد خويش با دشمن،سلحشور و شجاع بودند
تا بساط ظلم را يکسر فرو ريزند
سلطه ضحاک ظالم را براندازند
خلق را سازند از يوغ ستم، آزاد
*****
نو بهاران بود و در اعماق زندانهای وحشتناک
در درون دخمه های تار
ای بسا شيران که در زنجيرها، بودند
قهرمانان دلير خلق ما، بودند
جملگی با درد مردم ،آشنا بودند
با وجود سالها در دخمه های تيره، جان کندن
بدترين رنجها و بدترين، اشکنجه ها ديدن
همچنان روحيهّ شان، بسيار عالی بود
رزمشان در گوشه های سرد زندانها، تداوم داشت
عزمشان چون کوه بود و صخره صحرا
وندر آن، افسون دشمن را نه تاثيری
*****
شاه ، کز رزم آورانی اين چنين سر سخت
قهرمانانی چنين آزاده و بيدار
سخت ، وحشت داشت
تا نهيب پر خروش رزمجويان را کند خاموش
همچنان ضحاک خونخواری که از خون جوانان،
ميشود سيراب
نه تن از زندانيان را، حکم کشتن داد
وز پس امضای اين فرمان ننگ آلود ضحاکی
در بهارانی که گلگون لاله ها از خاک ميروئيد
نه تن از آزاده انسانهای بی باک و مقاوم را
ديو خو جلادها، کشتند
خون پاک نه تن از قربانيان راه آزادی
برزمين دشت، جاری گشت
*****
نو بهاران بود و صحرا، رنگ ديگر داشت
لاله های سرخ، در بر داشت
لاله ها از خون فرزندان ايران بود
خون نه تن، رزمجويان بود
*****
اينک اندر دشتهای خرم ميهن
هر بهارانی که گلگون لاله ها از خاک، ميرويند
خاطر آن نه شهيد خلق را تجديد ميسازند
لاله ها گوئی که خون آن شهيدانند
خون نه تن رزم جويانند
1354
|
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر