با درود http://www.siahkal.
الف، سینه‌خیز بردن زندانیان در طول راهرو واحد قزل‌حصار همراه با شلاق زدن با شلنگ آب."برای این که بتوانیم شدت شکنجه فوق را در ذهن خود به تصویر درآوریم لازم است بدانیم که زندان قزل‌حصار از 3 واحد تشکیل شده که هر واحد دارای 4 بند عمومی و 4 بند مجرد بود. راهرو هر واحد چنان درازائی داشت که پاسداران مسافت ابتدا تا انتهای آن را با دوچرخه طی می‌کردند؛ تواب فوق‌الذکر در طول چنین راهروئی بود که زندانیان سیاسی را درحین زدن شلاق، سینه‌خیز می‌برد! این موضوع نیز قابل ذکر است که سینه‌خیز بردن به طریق فوق‌الذکر عمل وحشیانه شکنجه‌باری بود که رئیس زندان قزل‌حصار (داود رحمانی)، مدتی آن را در یکی از راهروهای همان زندان در مورد زندانیان زن بکار می‌گرفت. بنا به گزارش پروانه علیزاده در کتاب "نگاه کنید راستکی است" (و فرد دیگری که در آن زمان در آن زندان بسر می‌برد و من شخصاً با او گفتگو داشته ام)، داود رحمانی این کار را در جهت درهم شکستن روحیه مقاومت در زندانیان و بطور کلی جهت ایجاد رعب و وحشت در بین آنان بکار می‌برد. "ب، لخت‌کردن زندانیان در زیر دوش آب سرد و شلاق‌زدن آنها. پ، قپانی‌زدن به زندانیان و رهاکردن آنها در زیر هشت. ت، وادارکردن زندانیان به چهار دست و پا رفتن و صدای سگ (پارس کردن) درآوردن. ج، خوراندن مدفوع به زندانیان. چ، وادارکردن زندانی به خوردن موی سر. ح، تزریق آمپول هوا در زیر پوست زندانی. خ، پتو مالی: زندانی را داخل پتو پیچیده و با شلنگ و لگد مورد ضرب و شتم قرار دادن (برگرفته از کتاب " تواب پدیده ای نوظهور در زندان" نوشته ی رفیق اشرف دهقانی) http://www.siahkal.
http://www.siahkal. برای مطالعه متن کامل روی خط قرمز بالا فشار دهید |
Change settings via the Web (Yahoo! ID required)
Change settings via email: Switch delivery to Daily Digest | Switch format to Traditional
Visit Your Group | Yahoo! Groups Terms of Use | Unsubscribe
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر