|
| | آيا بيان اطلاعات براى همهكس و در همه جا لازم است؟ آيا در اسلام اطلاعات طبقهبندى شده داريم؟ | در پاسخ به اين سؤال بايد موارد گوناگونى مورد نظر قرار گيرد، از جمله: 1. آنچه مربوط به حقوق افراد است بايد به روشنى بيان شود؛ مثلاً، قرآن در مسائل خانوادگى و حق مهريه، ريزترين مسائل زناشويى را با صراحت بيان كرده است. 2. آنچه نشر آن در جامعه سبب فتنه است، بيانش حرام است. بيان آمار و ارقام و بيان كسرىها و كمبودها كه سبب فتنه مىشود، حرام است. مثلاً بيان كمبود گندم در سيلوها؛ زيرا قبل از آمدن قحطى، يك قحطى كاذب ايجاد مىشود. 3. كتمان و تقيّه در مواردى ضرورى است؛ مثلاً اگر مادر موسى حقيقت را بيان مىكرد و به فرعون مىگفت: اين نوزاد، پسر من است، موسى كشته مىشد. 4. در مواردى بايد اخبار شنيده يا نوشته شده، به كارشناسان ارجاع داده شود و بعد از كارشناسى ابلاغ شود قرآن از كسانى كه تا خبرى در باره امنيت يا خوف مىشنوند و در جامعه منتشر مىكنند، انتقاد مىكند و مىفرمايد؛ بايد اخبار به افراد خبره ارجاع داده شود و پس از تحليل و كارشناسى اگر صلاح بود منتشر شود. در آيه 83 سوره نساء مىخوانيم: « و اذا جائهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به و لو ردوه الى الرسول و الى اولى الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم» و نبايد تنها با شنيدن و ديدن خبرى آن را باور كرد. بسيارند كسانى كه با شايعه و جوسازى مردم را به باورهاى باطل دعوت مىكنند. 5. البته گاهى كتمان حقيقت از هزار قتل بدتر است؛ مثلاً علماى يهود و مسيحى، پيامبر اسلام را همچون فرزندان خود مىشناختند؛ «يعرفونه كما يعرفون ابنائهم»( بقره، 146 ؛ انعام، 20.) ولى آن را كتمان مىكردند كه اين باعث شد صدها ميليون مسيحى و يهودى در طول تاريخ در راه خود بمانند.
| With Regards, Nabati
| |
| |
|
|
Get your preferred Email name! Now you can @ymail.com and @rocketmail.com.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر