[farsibooks] وطن يعني

وطن یعنی . . .   حتماً شعری را که علیرضا عصار در ترانه اش میخواند شنیده اید؛ همان که میگوید: وطن یعنی همه آب و همه خاک وطن یعنی همه عشق و همه پاک چند وقتی است یک بنده خدای مجهول الهویه ای در وبلاگ های سبزی شعری را نوشته است که همه سبزی جماعت از زمین و هوا برای کپی کردن آن هجوم آوردند و آخر سر هم یکی دوبار این شعر از نظرات موجود در وبلاگ من سر در آورد که بخش هایی از آن شعر، به شرح زیر است:     وطن يعني دويدن در پي نان وطن يعني کمک کردن به لبنان وطن يعني جوانان بيکار وطن يعني چه سرها رفته بر دار وطن يعني صف نان و صف شير وطن يعني همش درگير و درگير وطن يعني ملتي دزد وطن يعني امتي پست وطن يعني فقر و فحشا خودفروشي وطن يعني گرسنه تن فروشي وطن يعني همين بنزين همين نفت همين نفتي که توي سفره ها رفت وطن يعني آقا زاده سر تخت وطن يعني گدازاده و بدبخت وطن يعني هواي بي بندو باري زدن قفل بر دهان هر نامداري وطن يعني همين آيينه دق وطن يعني خلايق هرچه لايق از اینکه خیلی جاهای این شعر مشکل وزن و قافیه  و . . . دارد میگذرم و فقط بر این نکات تکیه میکنم که شاعر مربوطه، هر که بوده است؛ اولاً مثل همه سبزی ها مدعی سواد خیلی زیاد بوده است و ثانیاً از اهانت کردن و تحقیر نمودن ملت و میهن خود هیچ ابائی نداشته است. خلاصه اینکه،این بار در پاسخ شعر یک سبزی، شعری در وصف وطنم سروده ام؛ اول شعرم قدری شوخی است شاید؛ اما آخرش خیلی جدی میشود؛ جدی تر از همه گفته های زندگی ام. قرار نیست که همیشه شوخی کنیم.  دیدم اینجوری نمیشود که بشود! پاسخش را بر همان وزن سرودم که در اینجا متن کامل آن، در اختیارتان است: وطن یعنی کف و سوت و هیاهو بساط بحث کولی ها ز هر سو ***  وطن یعنی بریزی در خیابان بسوزی مسجدی را سهل و آسان  *** وطن یعنی خشونت های سبزی توهم ها و صحبت های فرضی  *** وطن یعنی حمایت از اجانب زنی تهمت به کاندیدای غایب  *** وطن باید شود سبز از سر زور که دستورش رسید از آن ره دور  *** وطن یعنی اگر زورت زیاد است بدان بی بی سی از دست تو شاد است  *** وطن یعنی سرای بچه قِرتی مکن پِخ چونکه او در میره فِرتی  *** وطن یعنی اگر کم مایه داری تو را له میکند سرمایه داری *** وطن یعنی غم جانانه داری اگر پائین شهرت خانه داری ***  وطن یعنی حیا کن فتنه سبز مساز از میهنم ویرانه سبز ***  وطن یعنی که دشمن قتنه دارد میان جمع سبزی رخنه دارد ***  وطن یعنی شکم، دیگر همین بس جَدَل با آل اسرائیلیان بس  *** وطن در چشم سبزی، نان و خرماست که نرخش قیمت آسایش ماست ***  وطن در چشم سبزی، خوار و کوچک که تعویضش کند با یک عروسک ***  وطن یعنی دبی یعنی امارات بساط  و پیپ و قلیان و کراوات ***  وطن گفتی و دردم تازه کردی میان خواب خود خمیازه کردی *** وطن در خون من در جان من بود تو را لیکن هوای قتل من بود  *** وطن را ساده بنمودی تو معنی چنین اندر کلامت هست معنی *** وطن تنها همین یک شهرتان نیست طفیلی از بر تهرانتان نیست  *** وطن تبریز و شوش و زاهدان است عیار و ارزشش بر ما عیان است  *** وطن شیراز و یزد و اصفهان است نگین سرخ و جاوید جهان است  *** وطن در نزد ما با دین عجین شد سرافراز و عزیز و بهترین شد  *** وطن یعنی عرب ها ترکمن ها طلوع لاله در دشت و دمن ها  *** وطن سرخ و سپید و سبز و زیبا لر و کرد و بلوچ و آذری ها  *** وطن یعنی تمام ملت ما شکوه و قدرتش از همت ما  *** وطن یعنی ابوسینا و سعدی ولایت نایب بر حق مهدی(عج)